Collins pek o yanl› görünmüyordu.
– Sezar yaflland›kça vahflîlefliyor. Ona pek güvenemem.
Bugünlerde onu bafl›mdan defetmeyi düflünüyorum. Bütün
vahflî hayvanlar sonunda ç›ld›rd›lar. Y›llar boyu sürdükleri ha-
pislik yaflam›, asl›nda onlar için anormal bir yaflam. Bir gün
bir kriz geliyor... O zaman ne varsa yok ediyorlar iflte...
Bir süre sessiz durduktan sonra Collins:
– fiimdilik ara verelim. On befl dakika sonra yine devam
ederiz. Gidip flu yafll› Sezar’a bakal›m. Ne hâlde, bir göre-
lim... Herkes benimle gelsin. Size flimdiye kadar görmedi¤iniz
bir fley gösterece¤im. Fakat tabi çok uzun sürmeyecek...
Collins, vahflî hayvanlar bölümüne do¤ru yöneldi. Kap›da,
asl›nda k›rk yafllar›nda olan, fakat altm›fl yafl›ndan çok göste-
ren bir adam duruyordu. Yüzünde derin k›r›fl›kl›klar vard›.
Sanki bekçilik etti¤i vahflî hayvanlar›n pençesine düflmüfltü.
Yüzünde onlar›n an›s›n› sakl›yordu.
Victor Collins’in elinde kal›nca bir sopadan baflka bir fley
yoktu. Sezar’›n kafesine girmek niyetinde oldu¤unu duyunca,
bak›c›:
– Dikkatli olun, dedi Collins’e. Kaç gündür çok h›rç›n.
Collins’in derdi yan›ndakilere gösterifl yapmakt›.
Sezar, Bridgeport (Briçport)’un en yafll› aslan›yd›. Fakat
bütün diflleri tamamd›. Çok heybetli bir görünüflü vard›. Kafe-
se kapat›lm›fl hayvanlar›n h›nc›yla, a¤›r ad›mlarla bir afla¤› bir
yukar› gidip geliyordu. Gelenlere ald›rmad› bile. Yürüyüflüne
121
