– Siz misiniz? dedi Bob. fiafl›rm›flt›. Neden su f›ç›lar›n›
deliyorsunuz Tanr› aflk›na?
Adam›n öfkeyle titredi¤ini duyumsuyordu.
– Kaç tanesini deldiniz?
– Bütün sa¤ taraf›... Sak›n beni ele vermeyin.
– Sizi ele vermek mi? Ben de ayn› fleyi yap›yordum der-
sem inan›r m›s›n›z? Sol tarafta hiç hay›r kalmad›. Sizin niçin
bu flekilde davrand›¤›n›z› anlayamad›m. Ben... Kenarda bir-
kaç f›ç› var. Onlara dokunmasak da olur. Orada on iki günlük
su var. fiimdi haydi yukar› ç›kal›m. Önce siz gidin, ben arka-
dan gelirim. Hepsi direklere t›rmand›lar. Bizi fark etmezler.
Yafll› Kurt:
– Bay Drunky (Dranki), size anlatmak istedi¤im bir fley
var, dedi.
– Söyleyeceklerinizi sevinerek dinlerim. Yaln›z sizin ka-
maran›za gidelim. Orada daha rahat konufluruz. Bafltan flunu
bilin ki, ne söylerseniz kabulüm. Her ikimiz de en k›sa zaman-
da bir limanda karaya ayak basmak istiyoruz. Haydi, çabuk
ç›kal›m buradan...
– Ben de sizin gibi düflünüyorum... Sizi çok sevdim.
Çeyrek saat sonra, iki adam karfl›l›kl› içkilerini yudumlu-
yorlard›. Jacop Bluesse anlatmaya bafllad›:
– Belki fark›nda de¤ilsiniz; ama benim, bu hazine sevda-
s›yla dördüncü yolculu¤um.
– Ne dediniz?
62
