yerinde olup olmad›¤›na bak›yordu...
Ertesi sabah gün ›fl›rken, Janet-Smith, Sidney’i çok geri-
lerde b›rakm›fl, aç›k denizlere do¤ru yol al›yordu. Arizonal›
çiftçiyle Yahudi, Yafll› Kurt’un dalg›n dalg›n söylediklerini can
kula¤›yla dinliyorlard›.
– Sene 52’ydi, 1852... Böyle bir ayd›nl›k sabahta, Wide-
Awake teknesi suda, beyaz bir ku¤u gibi süzülüyordu... Her-
kes nefleliydi, flark› söylüyordu. Kaptan yirmi sekiz yafl›nday-
d›, ikinci kaptan da on sekiz... Bir gün anîden ç›kan korkunç
bir f›rt›nayla tekne denize gömüldü...
Bob, daha fazla dinlemek istemiyordu. ‹flinin bafl›na gitti.
Yataklar› haz›rlamaya koyuldu. Ozara da yerleri f›rçal›yordu.
Bob:
– Yafll› Kurt, belki de göründü¤ü gibi kaç›k falan de¤ildir...
diye içinden söylendi. Bence o, bu iflte herkesi alt edecek...
Janet-Smith, asl›nda fok av› için yap›lm›fl bir tekneydi. ‹çi
çok iyi döflenmiflti. Oldukça da geniflti. Ön tarafta on yatak
vard›. Bu k›s›m, sekiz Norveç denizcisinin yatakhanesiydi.
Büyük kabinenin befl bölmesi, hazine avc›lar›yla kaptana ait-
ti. Kaptan iri yar›, tatl› yüzlü bir Finlandiyal›’yd›. Gemide kim-
se onun ad›n› do¤ru söyleyemedi¤i için James (Ceymis) di-
yorlard›.
Malzeme dolab›n›n bulundu¤u alt katta, mutfak ve alt› ya-
takl› bir baflka bölüm vard›. Hepsi genifl ve rahat görünüyor-
du.
52
