Norveçli gemici, hemen kendine bir ifl bularak yine denize
aç›ld›. Bob; Yafll› Kurt, Ozara, Herbert ve Coco için iki küçük
oda tuttu. Ertesi sabah:
– Dostum, dedi Jacop Bluesse’a. Paraya gereksinimimiz
var. Siz yine hazine öykünüzü anlatacaks›n›z. Size orta s›n›f
bir otelde oda bulaca¤›m. Bütün gününüzü salonda geçire-
ceksiniz. Eminim, birkaç avlanacak adam vard›r. ‹lk zamanlar
masraflar› ben ödeyebilirim.
Yafll› Kurt, eflyalar›n› alarak hemen Bronx (Bronks) Ho-
tel’e yerleflti. Bob da, bu arada yeni bir ifl aramaya koyulmufl-
tu. Birçok kiflinin yiyece¤ini sa¤lamas› gerekiyordu. Ozara,
Herbert, Coco ve Yafll› Kurt...
Fakat flanss›zl›k bu ya, o günlerde San Francisco’da ifl s›-
k›nt›s› vard›. Bob, bir türlü kazançl› bir ifl bulam›yordu. Geçi-
ci yerlerde çal›flarak, üç befl kurufl kazanmaya raz› olmaktan
baflka çaresi yoktu.
Akflamlar› denizci kahvelerine gidiyordu. Günlük alt› litre
biras›ndan vazgeçmemiflti. Mutlaka biras›n› içiyor, meyhane-
dekilerle sohbet ediyordu. Jacop’un ona anlatt›¤› denizci öy-
külerini o da çevresindekilere gerçekmifl gibi anlat›yordu. Ja-
net-Smith’in okyanusun dibine gömülüflünü, kazadan nas›l
kurtulduklar›n› anlatarak; onu ilgiyle dinleyen dinleyicilerinin
›smarlad›klar› biralar› içiyordu.
Birçok yeni adam tan›d›. Bir defas›nda, küçük bir nehir ge-
misinin kaptan›yla tan›flt›. Kaptan Timothy (Timoti), Bob’› aflç›
77
