hesaptan anlar.
– Evet... Evet, diye yan›t verdi kaptan. Saymas›n› bilen
köpekler, atlar var. Panay›rlarda çok gördüm... Ama aldatma-
ca hepsi... Hiç hayvan say› sayabilir mi?
– Ama benim köpe¤im bilir, dedi Bob. ‹sterseniz iddiaya
girelim. Garsona iki bira ›smarlayaca¤›m. Sonra da kula¤›na
yavaflça bir tane getirmesini söyleyece¤im. Köpek, bir tane
getirildi¤ini görünce huysuzlanacak.
– Nas›l olsa yapacak iflimiz yok... Vakit geçirmeye baka-
l›m. Nesine bahsine tutuflaca¤›z?
Bob cebindeki paray› düflündü. Fakat Pureson’un onu
bofl döndürmeyece¤inden emindi.
– ‹ki biras›na, diye yan›t verdi.
– Tamam.
Garsona önce talimat verildi. Sonra Bob, masaya bir is-
kemle daha yanaflt›rarak Herbert’› üstüne oturttu.
Garsonu ça¤›rd›lar. Bob:
– ‹ki bira, dedi.
Sonra Herbert’a dönerek:
– Pureson dedi, iki bira istedim.
Herbert bir aya¤›n› masaya koymufltu. Efendisine sevgiy-
le bak›yordu. Kaptan Timothy, biray› beklerken bu oyunu ka-
zan›rsa Bob’› muhakkak gemisine alaca¤›n› söylüyordu.
Garson, getirdi¤i tek barda¤› kaptan›n önüne koydu.
Herbert, Omnia’daki dersleri unutmam›flt›. Masan›n üs-
79
