alt› fliflmifl, devaml› s›zl›yordu. Bu s›z›, baz› geceler Ozara’y›
uykusundan bile uyand›r›yordu. E¤er Çinli Yui görseydi,
Bob’a bunun neden oldu¤unu hemen söylerdi. Yui, Bob’›n al-
n›n›n ortas›nda hafifçe fliflmeye bafllayan koyu lekeyle sol eli-
nin küçük parma¤›n›n neden ifllemedi¤ini de söylerdi. Bob
bunu önceleri bir sinir kopmas› sanm›flt›. Sonra, San Francis-
co’nun rutubetli havas›nda romatizmas›n›n azd›¤›n› düflündü.
‹flte bunun için, Güney’e gidip s›cak iklimden yararlanmak is-
tiyordu.
Bob, eskiden beri varl›kl›lar›n bulundu¤u yerlere giderdi;
fakat hiçbiri onunla ilgilenmemiflti. fiimdiyse, hat›r› say›l›r ki-
fliler onu aray›p soruyordu. Masas›na oturup onunla bir bar-
dak içki içmeyi fleref say›yorlard›. Bazen, en de¤erli flaraplar-
dan hediye ediyorlard›.
Ço¤u kez evlerine de ça¤›r›yorlard›. Meyhanede seyret-
tikleri, hofllar›na giden bu gösteriden ailelerine söz ediyor, on-
lar›n da görmelerini istiyorlard›. Bob da nazlan›yor, elli dolar-
dan afla¤›, evde gösteri yapamayacaklar›n› söylüyordu. Fa-
kat bütün bu koflullar› hemen kabul ediliyordu. Bob, Herbert
ve Coco, kald›klar› pansiyondan özel bir arabayla al›n›yor,
davet edildikleri eve gidiyorlard›. Onlar› karfl›layan, önce ka-
p›daki uflaklar, daha sonra çocuklar oluyordu. Büyük salonda
Bob, Herbert ve Coco’yla evin han›m›n›n ve çocuklar›n›n ta-
n›flma töreninden sonra, akflam yeme¤i için hep beraber ma-
saya oturuyorlard›. Bob yemekte, onlara her zamanki gibi,
84
