ÖLDÜRÜLMEY‹ BEKLERKEN
D’Artagnan Paris’te hiç kimseyi tan›m›yordu. ‹kinci
bir kifliyi yan›nda getiremezdi. Athos’un tan›klar›n› alma-
ya karar verdi.
Uçar ad›mlarla Carmes-Deschaux’ya do¤ru gitti.
Çevresi çay›rl›k, penceresiz bir evdi buras›. Oraya var-
d›¤›nda ö¤len olmak üzereydi.
Athos geleli befl dakika olmufltu. Yaras› can›n› ac›t›-
yordu. Bir tafl›n üzerine oturmufl, üzerinden hiç eksilme-
yen sakin görünüflüyle beklemekteydi.
D’Artagnan’› fark edince aya¤a kalkt› ve ona do¤ru
birkaç ad›m att›. D’Artagnan da flapkas›n› ç›kard›.
Athos:
– Dostlar›mdan ikisine haber verdim bay›m! dedi. Ba-
na düelloda tan›kl›k edecekler. Ama bu iki dostum henüz
gelmedi.
D’Artagnan:
39
