– Gerçekten de size çarpmak istememifltim, dedi. ‹s-
temedi¤im içindir ki özür diledim sizden.
Athos:
– Çok kabas›n›z, dedi. Uzaktan geldi¤iniz belli.
D’Artagnan merdivenleri inmiflti bile. Durdu.
– Hey Tanr›m! Bana bak›n bay›m, dedi. Evet, uzak-
tan geliyorum, ama hiç kimse ders veremez bana.
– Kim bilir? dedi Athos.
D’Artagnan ba¤›rd›:
– Ah, bu kadar acelem olmasayd›! Birinin arkas›ndan
koflmam gerekmeseydi!...
– Say›n bay aceleci! Koflmadan da bulursunuz beni,
anl›yor musunuz?
– Ya! Nerede peki? Söyler misiniz lütfen?
– Carmes-Deschaux (Karm Deflo) yak›nlar›nda.
– Saat kaçta?
– Ö¤leye do¤ru.
– Ö¤leye do¤ru. Güzel... Orada olaca¤›m.
– Beni orada çok bekletmeye kalk›flmay›n. Yoksa ku-
laklar›n›z› keserim.
D’Artagnan:
– Pekâlâ! diye ba¤›rd›. Ö¤le olmadan orada olaca¤›m.
Yeniden koflmaya bafllad›. O kim oldu¤unu bilmedi¤i
adam, a¤›r a¤›r yürüyordu. Pek uzaklaflm›fl olamazd›.
D’Artagnan telâflla koflarken, bu kez de Porthos’a çarp-
t›. Onunla da bir a¤›z dalafl› yapt›ktan sonra, dövüflmek
36
