Tréville flöyle düflünüyordu:
“E¤er bu delikanl›y› bana gönderen kardinalse; bana
sokulman›n en iyi yolunun kendisini kötülemek oldu¤u-
nu ona söylemifltir. Bu durumda, D’Artagnan da bana
kardinalden hofllanmad›¤›n› söyleyecek, demektir.”
Ama tam tersine, D’Artagnan büyük bir içtenlikle ya-
n›t verdi:
– Efendim, Paris’e, babam›n bana söyledi¤i gibi; kra-
la, kardinale ve size hizmet etmek için geldim. Babam
sizlerin, Fransa’y› yöneten üç flef oldu¤unuzu düflünü-
yor.
D’Artagnan M. Tréville’in ad›n› da ötekilere eklemiflti.
Bundan bir sak›nca do¤mazd›. M. Tréville, yeniden gü-
lümsedi; ama hâlâ kuflkuluydu.
D’Artagnan ç›kmaya haz›rlanarak selâm verdi. M.
Tréville onu durdurarak:
– Bekleyin, dedi. Kraliyet Okulu’nun müdürüne ver-
meniz için size bir mektup yazaca¤›m› söylemifltim ya.
Yoksa istemiyor musunuz delikanl›?
D’Artagnan:
– Evet efendim, istiyorum, diye yan›t verdi. Bu mek-
tubu kaybetmeyece¤imden de emin olabilirsiniz. Çok iyi
saklayaca¤›m onu. Yerine ulaflacak.
M. Tréville yazmay› bitirmiflti. Yerinden kalkt› ve mek-
tubu vermek üzere, genç adama do¤ru yürüdü. D’Artag-
nan mektubu almak için elini uzatt›. Ama M. Tréville bir-
32
