46
içten lirizminden farkl›d›r ve yeni bir
hareketin bafllang›ç noktas›n› olufl-
turur. Bunu benzersiz flaheserler ta-
kip edecektir. Beethoven 1819'da
Missa Solemnis
'e ve
Anton Diabel-
li'nin bir valsi üzerine piyano çeflitle-
melerine
(33 çeflitlemeden meydana
gelmifl bir bütün yaratma amac›yla
haz›rlanm›flt›.) bafllad›.
Diabelli Çe-
flitlemeleri (opus 120)
ve
Missa So-
lemnis (opus 123)
1822-1823'ten ön-
ce bitirilmedi¤i hâlde, arada,
Piyano
Sonatlar› (No: 30-32, opus 109-111)
tamamland›. 1823 y›l›n› Bethoven,
çeflitli yönelimlerin sentezi olan ve
Schiller'in Nefleye Övgü üzerine final
koro parças›
ile
Dokuzuncu Senfo-
ni
'ye adad›. 7 May›s 1824'teki ilk ça-
l›n›fl konseri Beethoven'in dinleyici
huzurunda son zaferidir. Daha son-
ra, üçü Rus prensi Galitzin taraf›n-
dan siparifl edilen ve gerçek birer içe
bak›fl hamlesi olan son
5 Yayl› Çalg›-
Beethoven'in ününün doru¤a ulafl-
t›¤› 1814 y›l›nda, Viyana kongresinin
ve
Fidelio (opus 72)
operas›n›n son
biçimini al›fl› gerçekleflecektir. Avus-
turya'n›n baflkentinde toplanan ça-
¤›n büyükleri taraf›ndan onurland›-
r›lan Beethoven, bu vesileyle çeflitli
parçalar besteler. 1815'te ölen karde-
fli Kaspar Karl geride 9 yafl›nda bir er-
kek çocuk b›rakacak, Beethoven ile
yengesi çocu¤un vasili¤ini almak
için 1820'ye kadar mücadele vere-
cektir. Beethoven 1815'te
Piyano ve
viyolonsel
için
iki sonat (opus
102)
ve 1816'da
Uzaktaki Sevgili-
ye (opus 98)
bafl-
l›kl› diziyi ve
28.
Piyano
Sonat›
(opus
101)
’n›
bes t e l emi fl t i r .
1815'ten sonra,
a r i s t o k r a s i y e
mensup tüm ko-
ruyucular› ölmüfl
veya iflas etmifl
olan Beethoven, ‹talyan müzi¤inin
rekabetinden etkilenir. Sa¤›rl›¤› iler-
lemeye bafllay›nca ünlü “cep defter-
lerini” kullanmaya bafllar. En iyi ar-
kadafl› Anton Schindler (1798-1864)
bunlar›n bir k›sm›n› ölümünden
sonra tahrif veya yok etmifltir.
1818'de
29 numaral› Hammerklavier
sonat› (opus 106)
, afl›lmas› zor bü-
yüklü¤üyle daha önceki sonatlar›n
‘ A y I fl › ¤ › S o n a t ’ › n › n
f i n a l b ö l ümü
