49
DORU⁄A ULAfiAN MÜZ‹KAL
KLAS‹KÇ‹L‹K
Beethoven'›n eserleri, kendinden
sonraki romantik kufla¤› do¤rudan
etkileyen büyük orkestralar›n re-
pertuvar›na her zaman girmifltir.
Schubert'in
Do Majör Büyük Senfo-
nisi
, Mendhelsshon'un
‹talyan Sen-
fonisi
, Wagner'in Do Majör Senfo-
ni'si veya Brahms'›n
1. Senfonisi
,
baflta
6
. ve
9. senfonileri
olmak üze-
re, Beethoven'›n eserlerinden izler
tafl›r.
6. Senfoni
'nin
(Pastoral)
be-
timleyici özelli¤i, Berlioz'un prog-
raml› eserlerini, hatta daha sonraki
senfonik fliirleri derinden etkilemifl-
tir. ‹nsan sesiyle çalg›lar› birlefltiren
9. Senfoni
ise ifade bak›m›ndan ay-
n› çeflitlili¤i gösteren Berlioz'un
Ro-
meo ve Jüliet
'inden Mahler'›n an›t-
sal senfonilerine dek bir dizi orkes-
tra eserine yolu açm›flt›r. Beetho-
ven'›n getirdi¤i birçok yenilik, özel-
likle de bafll›ca müzik arac› olarak
tan›mlad›¤› (“‹çimde duydu¤um fley
büyük orkestrad›r.”) senfonik orkes-
tradaki çalg›lar›n say›s›n› art›rmas›,
geliflme bölümlerine ve çeflitlemeye
önem vermesi, 1850'den önce pek
anlafl›lmayan son eserlerindeki ye-
nilikçi dil, uzun zaman yarat›c›lar›n
hayal gücünü zenginlefltirmifltir.
Ama Beethoven özellikle devrim
öncesi Avrupa'n›n ba¤›ml› (veya
maafll›) müzisyeninin karfl›t› olan
ba¤›ms›z sanatç›n›n ilk örne¤i ve
simgesi olmufltur.
Özgürlü¤üne olan
düflkünlü¤ü ve ka-
ra yazg›s›na karfl›
verdi¤i mücadele
(özellikle ara dö-
nemdeki eserle-
rinde) onu, sonra-
dan Wagner'in de
yapt›¤› gibi ses sa-
nat›n› düflüncenin
hizmetine sokan
bestecilerin mode-
li k›lm›flt›r.
ÜÇ fiAHESER
Ay Ifl›¤› Sonat›
diye tan›nan,
14
no'lu do diyez minör
, fanteziye ya-
k›n piyano sonat› Beethoven'›n o s›-
rada tutuldu¤u Giulietta Guicciar-
di'ye adad›¤›, 1801 tarihli bu üç bö-
lümlü sonata,
Ay Ifl›¤›
ad›n›, flair
Ludwig Rellstab vermifltir. Besteci,
sonat›, melodinin zaman zaman
