48
laflma gücüne sahip, enerjik, iç dün-
yas› derin bir sanatç› daha görme-
dim.” diyecektir. An›nda tepki gös-
teren, öfkeli bir kifli olan ama flaka-
y› ve cinaslar› da seven besteci, öz-
gürlü¤e düflkünlü¤ünü her f›rsatta
belli etmifltir. Emirle çalmaktan nef-
ret etmifl, birinin hizmetine girmeyi
veya hofla gitmeyi reddetmifl, Fran-
s›z Devrimi'ne ve ‹ngiliz demokrasi-
sine duydu¤u sempatiyi aç›kça ifa-
de etmifltir. Beethoven hayat› bo-
yunca afl›r› duyarl›l›¤›n› “Sanatç›lar
atefltendir, a¤lamazlar.” diyerek de-
netlemeye çal›flm›flt›r. Zaman za-
man haks›z yere, insanlardan kaçan
biri oldu¤una inan›lan Beethoven,
insanlar›n, kardefllik duygular› için-
de yaflamas› idealine ba¤lanm›flt›r.
9. Senfoni
'sinin son bölümünde yer
alan
Schiller
'in
Nefleye Övgü
'sü
“Bütün insanlar kardefltir.” mesaj›n›
dünyaya hayk›rmaktayd›.
TRAJ‹K ALINYAZILI
B‹R ADAM
Beethoven, romantik yüzy›l›n bü-
yük müzisyeni olmadan önce al-
n›nda damgas›n› tafl›d›¤› dehan›n
ete kemi¤e bürünüflüdür. Sa¤›rl›¤›,
münzevi bilge imgesine damgas›n›
vurur. ‹çine kapanarak Rousseau'cu
ütopyadan Napolyoncu yazg›n›n
belirsiz maceras›na ve
Nefleye Öv-
gü’
de melekler kat›na ç›kar›l›fl›na
kadar bütün de¤iflimlerini selamla-
d›¤› bireyi yüceltir. Beethoven'›n,
insana inançla
ve ayd›nlanma
ruhuyla dolup
taflan müzi¤i,
Haydn ve Mo-
zart'tan miras
kalan klasikçilik
çerçevesine gi-
rer. Taflk›nl›¤›na
ve görülmemifl
ayk›r›l›klar›na
ra¤men hem ge-
leneksel kural-
lara hem de
kompozisyonda dengeyi sa¤layan
ilkelere sad›k kalm›flt›r.
Beethoven, hayat› boyunca huzurlu
bir ailenin özlemini çekmifltir. Aflk-
lar›n›n karfl›l›ks›z kal›fl› ve mali du-
rumunun karars›zl›¤› da bu müca-
deleci kiflili¤in biçimlenmesine kufl-
kusuz katk›da bulunmufltur: Goet-
he, ilk karfl›laflmalar›ndan sonra
onun hakk›nda “Böylesine yo¤un-
