Yafll› kad›n, bu flekilde bir süre devam etti. En sonunda:
– Oh Jane, kalk art›k! Beni yaln›z b›rak! Daha fazlas›n› söyleme-
meliyim! Oyunum bitti! diye hayk›rd›.
Rüya m› görüyordum? Uyuyor muydum? Yoksa uyan›k m›yd›m?
Art›k yafll› kad›n›n sesi de¤iflmiflti. O sesi, kendiminki kadar iyi tan›yor-
dum. fiapkas›n› ve paltosunu ç›kard›. Karfl›mda duran, Mr. Roches-
ter’d›.
– Eee Jane, beni tan›yor musun?
– Beyefendi, bu ne garip bir oyun! diye hayk›rd›m. Bunu neden
yapt›n›z?
– ‹yi de¤il miydim? Tam bir falc› gibi de¤il miydim?
– Tabi öyleydiniz. Öteki han›mlar, sizin gerçekten falc› oldu¤unuzu
san›yorlar. Fakat bana daha de¤iflik davrand›n›z. Anlam›yorum efen-
dim. Benim hakk›mda ne ö¤renmek istediniz? Size bilmemeniz gere-
ken birçok fley söyledim.
Burada durdum. Acaba Mr. Rochester, s›rr›m› ö¤renmifl miydi?
Onu sevdi¤imi biliyor muydu?
– Ama Jane, kötü ya da benim bilmedi¤im hiçbir fley söylemedin ki.
Lütfen bana k›zma. Buraya gel ve benimle konufl. Oturma odas›nda ne
yap›yorlar?
– San›r›m sizin hakk›n›zda konufluyorlar, dedim ve güldüm. Sonra
Mr. Mason (Mist›r Meys›n)’› an›msad›m. Yabanc› birinin geldi¤ini biliyor
muydunuz efendim?
– Bir yabanc› m›? Kim? diye sordu.
– Ad› Mason, galiba Bat› Hint Adalar›’ndan gelmifl.
Mr. Rochester’›n yüzündeki gülümseme kaybolmufltu. Elimi avuç-
lar›n›n aras›na al›p s›k›ca tuttu.
– Mason! Bat› Hint Adalar›! Oh, hay›r!... Oh, hay›r!
– Rahats›z m›s›n›z efendim? diye sordum. Çünkü yüzü bembeyaz
olmufltu.
– Jane, bu çok korkunç! dedi. Senin ve benim tek bafl›m›za bütün
bu zorluklardan ve tehlikelerden uzak, ›ss›z bir adada olmam›z› ister-
dim. Oh, ne yapaca¤›z? Ne yapaca¤›m?
47
