YAfiLI FALCI
Daha sonraki günlerde, Mr. Rochester’›n benimle konuflmak için
zaman› olmad›. Her akflam, oturma odas›ndaki köfleme gitmeme kar-
fl›n, kimse beni fark etmiyordu. Böylece günler ve haftalar geçti. O s›-
ralar Thornfield, mutlu ve hareketli bir yerdi; ancak benim için öyle de-
¤ildi.
Bir gün Mr. Rochester, ifli oldu¤u için bütün gün d›flar›da kalm›flt›.
Akflam oldu¤unda da, hâlâ gelmemiflti. Yemekten sonra, bütün konuk-
lar oturma odas›nda toplanm›fllard›. Miss Ingram, Mr. Rochester orada
olmad›¤› için, hiç memnun görünmüyordu. Birden d›flar›da bir araba
sesi duyuldu. Gelen bir yabanc›yd›.
‹çeri girerken:
– Arkadafl›m Mr. Rochester’›n evde olmamas›na üzüldüm, dedi.
Burada onu beklememe izin verece¤inizi umar›m. Uzun ve yorucu bir
yolculuk geçirdim.
K›rk yafllar›ndayd›. Nazik görünüyordu; ama yüzünde hiç hofllan-
mad›¤›m bir ifade vard›. Konuflma s›ras›nda; Bat› Hint Adalar›’nda ya-
flad›¤›n› ö¤rendim. Mr. Rochester’la, y›llar önce orada tan›flm›flt›. fia-
fl›rm›flt›m. Mr. Rochester’›n, Avrupa d›fl›nda yolculuk etti¤ini bilmiyor-
dum.
O s›rada hizmetçilerden biri, içeri girip konuklardan Mr. Eshton’a bir
fleyler söyledi. Onun da yan›t olarak:
43