yiyor, bol bol dinleniyordu. ‹çti¤i su ve yatt›¤› yer temizdi. Fa-
kat d›fl dünyayla hiçbir iliflkisi yoktu. Ama flu an Herbert’›n hiç-
bir fleye ald›rd›¤› yoktu. Karanl›k, pis, yorucu ve gürültülü yer-
lerde geçen uzun bir yolculuktan sonra, sakin ve temiz bir yer
onu çok rahatlatm›flt›. Arad›¤› yaln›zca efendisi Bob’t›.
Bir sabah saat on bire do¤ru Herbert’› Collins’in karfl›s›na
ç›kard›lar.
Collins’in bulundu¤u binaya do¤ru giderken Herbert, yol-
da kendisi gibi zincirlenmifl üç ay› gördü. Hemen tüyleri dikil-
di ve h›rlamaya bafllad›. fiimdiye kadar hiç ay› görmemiflti.
Fakat bunlar›n kendi cinsinin bafl düflmanlar› oldu¤unu du-
yumsuyordu.
Serbest olsayd› bile kuflkusuz onlara sald›rmay› düflün-
mezdi. Yaln›zca vücudu gerildi ve bak›fllar› sertleflti. Hayvan-
lar›n garip kokusunu duyuyordu.
Kapal›, penceresiz binalar›n önünden geçerken aslanlar›n,
maymunlar›n, fok bal›klar›n›n da kokular›n› duyuyordu. E¤er
Herbert’tan daha az gezip görmüfl bir köpek olsayd›, bu koku-
lardan hiçbir fley anlamazd›. Herbert tan›mad›¤› bir dünyada,
tan›mad›¤› hayvanlarla beraber yaflayaca¤›n› anlam›flt›.
Victor Collins’in bulundu¤u e¤itim pistine geldi¤i zaman
Herbert’›n tüyleri dikildi, h›rlamaya bafllad›. ‹ri cüsseli befl fil
ona do¤ru ilerliyordu. Asl›nda fillerin hepsi, henüz bir yafl›na bi-
le varmam›fl yavrulard›. Ama Herbert, onlar› Janet-Smith’i ba-
t›ran büyük canavara benzetiyordu. Hiçbiri Herbert’a bakmad›.
113
