Kaçaklar›, komflu köye getirdikleri iki polis memuruyla yakalamay›
düflünüyorlar.
Bu anlat›lanlar›, hepsi derin bir üzüntüyle dinlediler. Elisa, kolla-
r›n› kocas›n›n boynuna dolayarak, ne yapacaklar›n› sordu. George,
yumruklar›n› h›rsla s›karak yatak odas›na yöneldi. Bir yandan da:
– Ben ne yapaca¤›m› biliyorum, diye söyleniyordu. Odadan ç›-
k›nca:
– Ben kimseyi yan›mda götürmek istemiyorum. Bana arabay›
verip yolu göstermeniz yeterli olacak.
Phineas, onun, istiyorsa dövüflebilece¤ini, ama bir k›lavuza ke-
sinlikle gereksinimi oldu¤unu an›msatt›. Phineas vaktiyle avc›l›k
yapm›fl, iyi yürekli ve becerikli bir adamd›.
George, acele etmeleri gerekti¤ini söylerken Phineas, iki saat
sonra flanslar›n› denemekten yanayd›. Altlar›ndaki midillinin iyi yol
ald›¤›n›, yolda bafllar›na bir tehlike gelirse, Michael (Mayk›l)’›n geri-
ye dönüp Jim (Cim)’le yafll› kad›na haber vermelerini söyledi. Böy-
lece hedefe ulaflabileceklerini düflünüyordu.
Simeon, Rachel (Raflel)’e elini çabuk tutmas›n›; yolcular›n, yo-
la ç›kmadan önce bir fleyler yemesinin iyi olaca¤›n› söyledi.
George, korku ve üzüntü içindeki Elisa’ya:
– Elisa, kan›m› son damlas›na kadar ak›t›r›m da, seni benden
ay›rmalar›na izin vermem, dedi.
Bundan sonra evdekiler, Phineas’›n dönüflünü heyecanla bek-
lediler. Bir süre sonra gece karanl›¤›nda, kap›da bir araba belirdi.
Phineas arabadan indi.
– Çabuk binin. Hemen gitmemiz gerek, dedi.
George ve Elisa, Rachel’le Simeon’a teflekkür ettiler ve onlarla
vedalaflt›lar. Sonra çabucak arabaya bindiler. George, alçak sesle,
Phineas’a sordu:
– Tabancalar›n› ald›n m›?
Simeon, genç kad›n› ve çocu¤unu en dip tarafa yerlefltirdi. Yafl-
l› kad›n› Elisa’n›n yan›na oturttu. Phineas’la George da öndeki tah-
ta s›raya oturdular.
46
