memifl maden:
bak›r filizi.
filizlenmek
(nsz.)
1.
(bitki, tohum için) Fi-
liz vermek.
2.
mec.
Geliflmeye baflla-
mak:
Sevgimiz filizleniyor.
film
a. ‹ng.
1.
Foto¤raf ve sinema çekimle-
rinde kullan›lan, üzeri duyarl› bir taba-
kayla kapl›, ince ve esnek flerit.
2.
Sine-
ma ya da televizyon için oluflturulan
eser.
film çekmek 1)
sin.
bir sinema ka-
meras›yla görüntüleri saptamak;
2)
vü-
cudun röntgenini almak.
filo
a. (fi’lo) (l ince okunur) ‹t.
1.
Ayn› ko-
muta alt›nda olan savafl gemileri ya da
uçaklar› toplulu¤u.
2.
Ayn› tür yük tafl›-
yan deniz ya da kara tafl›tlar›n›n bütünü.
filoloji
a. (l ince okunur) Fr.
1.
Yaz›l› belge-
ler yoluyla bir toplumun kültürünü ince-
leyen bilim.
2.
Dil varl›klar›n› ve yaz›l›
belgeleri, dil ve tarih aç›s›ndan incele-
me.
filozof
a. (l ince okunur) Fr.
Felsefeyle u¤-
raflan ve felsefeyle ilgili ö¤retiler geliflti-
ren kifli, felsefeci.
filtre
a. (fi’ltre) Fr.
Süzgeç.
final, -li
a. Fr.
1.
Son bölüm, bitifl.
2.
müz.
Bir müzik parças›n›n son bölümü.
3.
sp.
Elemeli yar›flmalarda sonucu belirleye-
cek en son mücadele.
4.
e¤b.
Dönem
sonu s›nav›.
finalist
ön a.
ve
a. Fr. sp.
Finale kalm›fl (ta-
k›m, sporcu).
finans
a. Fr. ekon.
1.
Para ve onu temel
alan de¤erleri konu alan mesleklerin tü-
mü.
2.
Kiflilere, kurulufllara özgü ana
varl›klar› ve devlet gelirlerini yönetme
bilimi.
finanse etmek
(-i) ekon.
Bir ifl, bir giriflim
için gerekli paray›, krediyi sa¤lamak.
finansman
a. Fr. ekon.
Bir iflin yap›labilme-
si, bir giriflimin geliflmesi için gereken
paray› ve krediyi sa¤lama ifli.
fincan
a. Ar.
1.
Kahve, çay gibi s›cak fleyle-
ri içmekte kullan›lan, genellikle kulplu
küçük kap.
2.
Elektrik tellerinin direkle-
re ba¤lanmas›nda yal›t›m› sa¤lamak için
kullan›lan porselen araç.
Fince
öz. a.
Fin-Ugor dillerinin Balt›k-Fin
dil grubundan bir dil; Fin dili.
fingirdek, -¤i
ön a.
Afl›r› derecede oynak,
k›r›tkan, cilveli (kad›n).
fingirdemek
(nsz., -le)
Oynak, k›r›tkan
davran›fllarda bulunmak.
finifl
a. ‹ng.
1.
Bitme, bitifl.
2.
Var›fl.
fino
a. (fi’no) ‹t.
Çok tüylü ve küçük bir süs
köpe¤i türü.
firar
a. (fira:r) Ar.
1.
Kaçma, kurtulma.
2.
huk.
Bir tutuklunun, bir hükümlünün,
bir san›¤›n gözcülerin elinden kurtulma-
s› ya da bir askerin görevli bulundu¤u
yerden izinsiz ayr›lmas› yoluyla iflledi¤i
suç.
firar etmek
kaçmak.
firari
ön a.
ve
a. Ar.
Firar eden, kaçan, ka-
çak.
firavun
a. Ar. tar.
Eski M›s›r hükümdarlar›-
na verilen ad.
fire
a. (fi’re) Yun. tic.
Bir malda kuruma,
dökülme, bozulma gibi nedenlerle eksil-
me.
fire vermek
kuruma, dökülme, bo-
zulma gibi nedenlerle eksilmek:
Bu y›l
f›nd›kta çok fire verdik.
firkete
a. (firke’te) ‹t.
Kad›nlar›n kulland›¤›
U biçiminde saç tokas›.
firma
a. (fi’rma) ‹t. tic.
Bir ekonomik etkin-
lik birimi.
fiske
a. Yun.
Baflparmaktan yayland›r›lan
herhangi bir parmakla yap›lan vurufl:
Kolunda gezinen böce¤e bir fiske att›.
fiskos
a.
Baflkalar›n›n duyamayaca¤› denli
alçak sesle ve gizli olarak yap›lan ko-
nuflma.
fistan
a. ‹t.
Giysi.
fifl
a. Fr.
1.
Bir kablo ucuna tak›larak priz-
den ak›m almaya yarayan araç.
2.
Para
ya da baflka bir fley al›nd›¤›n› belirten
belge:
sat›fl fifli, siparifl fifli.
3.
Kumarda
ve baz› al›flverifllerde para yerine kulla-
n›lan pul, marka vb. bir nesne.
4.
Bir ifle
k›lavuzluk etmek ya da bir eserin haz›r-
lanmas›nda kolayl›k sa¤lamak için yaz›-
l›p s›n›fland›r›lan k⤛t ya da karton par-
filizlenmek
fifl
261
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 261
