flit
a. ‹ng.
1.
Sinek gibi böcekleri öldürmek
için püskürtülen ilaç.
2.
Bu ilac› püs-
kürtmekte kullan›lan araç.
flor
a. Fr. kim.
Yeflilimt›rak sar› renkte, ko-
kusu ozonu and›ran ve atom numaras›
9, atom kütlesi 19 olan basit element
(simgesi: F).
flora
a. Lat. bitb.
Bitki örtüsü, bitey.
floresan
ön a. Fr.
Flor›fl›l.
floresan lamba
a.
‹çindeki seyreltilmifl
gazdan oluflan elektrik boflalmas› sonu-
cunda yay›lan ›fl›n›mlar› ›fl›¤a çeviren
lamba.
flor›fl›
a. Lat.+T. fiz.
Baz› cisimlerin ald›kla-
r› ›fl›¤›, boyu daha uzun ›fl›k ›fl›n›mlar›na
dönüfltürmesi özelli¤i.
flor›fl›l
a. Lat.+T. fiz.
Flüor›fl› özelli¤i göste-
ren, floresan.
florin
a. (l ince okunur) ‹t.
Hollanda para
birimi, gulden.
flofl
a. (l ince okunur) Fr.
Baz› giysilerde
kullan›lan küçük püsküllü süsler.
flört
a. ‹ng.
1.
Kad›n ve erkek aras›ndaki
yak›n iliflki, gönül iliflkisi.
2.
Kendisiyle
yak›n iliflki kurulan kifli.
flört etmek
kar-
fl› cinsten birisiyle duygusal iliflki kur-
mak.
flurya
a. (flu’rya) hayb.
‹spinozgillerden,
a¤açl›k ve fundal›klarda yaflayan, kanat-
lar› ve kuyru¤u parlak sar› renkte, ötücü
bir kufl.
flüt
a. Fr.
Yan tutularak çal›nan nefesli bir
çalg›.
Fm
kim.
Fermiyum elementinin simgesi.
fobi
a. (fo’bi) Fr.
Belirli nesneler ya da du-
rumlar karfl›s›nda duyulan güçlü korku,
y›lg›:
yükseklik fobisi.
fok
a. Fr. hayb.
Fokgiller familyas›ndan, 1-
2 metre boyunda memeli bir deniz hay-
van›.
fokgiller
ç. a. hayb.
Etçiller tak›m›n›n yüz-
geç ayakl›lar alt tak›m›ndan bir familya.
fokurdamak
(nsz.)
Ses ç›kararak kayna-
mak.
fokur fokur
be.
Fokurdayarak.
fol
a. Yun.
Tavu¤un istenilen yere yumurt-
lamas› için konulan yumurta ya da ona
benzer nesne.
folklor
a. (fo’lklor) (l ince okunur) ‹ng.
1.
Halk bilimi.
2.
hlk.
Halk oyunlar›.
folklorcu
a.
1.
Halk bilimci.
2.
hlk.
Halk
oyunlar›n› oynayan ya da ö¤reten kim-
se.
folluk, -¤u
a.
Tavuklar›n yumurtlamas› için
haz›rlanm›fl yer.
fon
a. Fr.
1.
Gerekti¤inde harcamak üzere
haz›r tutulan para.
2.
Arka konumda ka-
larak bir fleyin göze çarpmas›n›, belir-
ginlik kazanmas›n› sa¤layan zemin.
fonetik, -¤i
a. Fr.
1.
Ses bilgisi.
2.
ön a.
Sesleri bütün özellikleriyle, ayr›nt›lar›yla
gösteren.
fonksiyon
a. Fr.
1.
‹fllev.
2.
Görev.
3.
mat.
Bir ya da birçok de¤iflken niteli¤e ba¤l›
olarak de¤iflen nicelik.
4.
kim.
Bir bile-
flikteki herhangi bir madde grubunun
kimyasal görevi, onu nitelendiren özel-
likler bütünü.
fon müzi¤i
a.
Bir sahne eserinin oynanma-
s› s›ras›nda çal›nan müzik.
fonograf
a. Fr.
Gramofon, sesyazar.
fora
ünl. (fo’ra) ‹t. den.
Yelkenleri açt›rmak
için verilen komut.
form
a. Fr.
1.
Biçim, flekil.
2.
Bir fleyin, bir
kimsenin olmas› istenen durumu:
For-
munu korumal›s›n.
3.
Bilgi almak için
haz›rlanm›fl bas›l› k⤛t:
fiu formu dol-
durunuz.
forma
a. (fo’rma) ‹t.
1.
Ö¤rencilerin, spor-
cular›n ve baz› meslekten olan kiflilerin
giydi¤i tek tip giysi:
Bu y›l formalar›m›z
de¤iflti.
2.
Tek k⤛t tabaka üzerine ba-
s›l›p katlanm›fl 16 sayfal›k kitap ya da
dergi parças›.
formalite
a. Fr.
1.
Yasalar›n, tüzüklerin,
yöntemlerin öngördü¤ü ifllem:
Formali-
te gere¤i flu formu dolduracaks›n›z.
2.
mec.
Gerekli oldu¤u için de¤il de al›fl›l-
m›fl bir uygulamaya ba¤l› olarak yap›lan
biçimsel davran›fl.
flit
formalite
263
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 263
