duruma düflmüfl olan; üzüntülü:
Ezik bir
insand›.
eziklik, -¤i
a.
1.
Ezik olma durumu.
2.
Bir
fley karfl›s›nda duyulan yetersizlik, yok-
sunluk duygusu:
‹çinde bir eziklik duy-
du.
ezilmek
(nsz.)
1.
Ezmek eylemine konu ol-
mak:
Çiçekler ezildi.
2.
(mide, yürek, iç
sözleri özne olarak al›nd›¤›nda) Açl›k
hissi duymak:
‹çim eziliyor.
ezinti
a.
1.
Açl›k etkisiyle midede duyulan
tedirginlik.
2.
Korku ve heyecan nede-
niyle duyulan s›k›nt›.
eziyet
a. Ar.
Afl›r› güçlük ve s›k›nt›, ac›, üz-
gü:
Bu eziyete de katlan›lmaz ki...
eziyet
etmek
zahmet ve s›k›nt› vermek, can›n›
yakmak:
Y›llard›r kar›s›na eziyet ediyor-
du.
eziyetli
ön a.
1.
Eziyet çekilerek yap›lan,
zahmetli, ac›l›.
2.
hlk.
Eziyet çektiren,
eziyet veren:
eziyetli bir çocuk.
ezme
a.
1.
Ezmek eylemi.
2.
Sebze ya da
baflka fleyleri ezerek yap›lan yiyecek:
zeytin ezmesi.
ezmek
(-i)
1.
Üstüne basarak, vurarak ya
da s›k›flt›rarak biçimini de¤ifltirmek:
çi-
çekleri ezmek.
2.
Üzerinden geçmek,
çi¤nemek:
Otomobil bir köpe¤i ezdi.
3.
Bir fleyi s›v› içinde bast›r›p kar›flt›rarak
eritmek:
fleker ezmek.
4.
mec.
Bask› al-
t›nda tutmak, s›k›nt› ve eziyet vermek:
A¤›r vergiler halk› eziyordu.
5.
mec.
Da-
yan›kl›l›¤›n› aflacak derecede yormak:
Çok yüklemiflsiniz, hayvan› bu kadar ez-
meyin.
6.
mec.
Yenilgiye u¤ratmak:
Düflman› ezdik.
7.
mec.
Eziklik duygusu
yaratmak, sindirmek:
Paras›yla herkesi
ezebilece¤ini san›yor.
eziklik
ezmek
253
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 253
