böcekleri tak›m›ndan, genellikle su ya-
k›nlar›nda yaflayan, uzun ve ince göv-
deli, bafl› büyük, zar kanatl› bir böcek.
k›zg›n
ön a
. 1.
Çok ›s›nm›fl, ›s›t›lm›fl, k›zd›-
r›lm›fl olan:
k›zg›n ya¤
.
2.
mec
. K›zm›fl,
sinirlenmifl olan, öfkeli.
k›z›l
a
.
1.
Parlak k›rm›z› renk.
2.
ön a.
Bu
renkte olan:
k›z›l saçlar
.
3.
t›p
Vücutta
parlak k›rm›z› renkte döküntüler olufltu-
ran, yüksek atefle neden olan, bulafl›c›
ve tehlikeli bir hastal›k.
K›z›lay
öz
.
a.
Savafl, deprem, yang›n, su
bask›n› gibi durumlarda zarar görenlere
yiyecek, giyecek, çad›r, ilaç gibi gerek-
sinimleri sa¤layan ve ba¤›fllarla yafla-
yan bir yard›m kurumu.
k›z›lc›k, -¤›
a. bitb
.
1.
K›z›lc›kgillerden,
karfl›t yaprakl› küçük bir a¤aç
2.
Bu
a¤ac›n k›rm›z› renkli, tek çekirdekli, re-
çeli ve flerbeti yap›lan, buruk bir tad›
olan meyvesi.
K›z›lderili
öz. a
. (
k›z›’lderili)
Amerika yerli-
lerine verilen ad.
k›z›l ötesi
a. fiz
. Ifl›k tayf›nda k›rm›z› alan›n
ötesindeki alanda yay›lm›fl ›s› ›fl›nlar›n-
dan oluflan ve gözle görülmeyen ›fl›n›m.
k›z›flmak
(nsz.)
1.
Çok ›s›nmak.
2.
mec.
Canlanmak, coflmak ya da sert bir du-
rum almak:
Tart›flma k›z›flt›
.
k›zl›k, -¤
›
a
. K›z olma durumu, bekâret.
k›zmabirader
a
. Üzerine yollar çizilmifl bir
panoda en az iki, en çok dört kifliyle ve
çift zarla oynanan bir oyun.
k›zmak
(nsz.)
1.
Is›nan bir nesnenin s›cak-
l›¤› çok artmak.
2.
mec.
Öfkelenmek,
sinirlenmek.
ki
ba¤. Far
.
1.
Anlam bak›m›ndan birbiriyle
ilgisi olan tümceleri birbirine ba¤lar:
Çal›fl›yor ki baflar›yor
.
2.
Özneden son-
ra gelerek tümleci özneyle ilgili bir du-
rumun aç›klay›c›s› yapar:
O ki baflar›-
dan baflar›ya koflmufl bir insand›r
.
3.
Bir olumlu, bir olumsuz tümceyi birlefl-
tirerek karfl›tl›k belirtir:
Sakal›m yok ki
sözüm dinlensin
.
4.
Bir soru tümcesi-
nin sonuna getirildi¤inde endifle, kuflku
vb. anlat›r:
Uça¤a yetiflebildi mi ki
?
5.
Bir tümcenin sonuna getirilerek yak›n-
ma, k›nama anlam› verir:
Söz dinlemez
ki!
kibar
ön a
. ve
a. Ar
.
1.
Davran›fllar›nda in-
celik, zariflik olan (kifli).
2.
Seçkin, fl›k:
kibar bir renk.
kibarlaflmak
(
nsz.)
Kibar duruma gelmek.
kibir, -bri
a
.
Ar.
Kendini baflkalar›ndan üs-
tün görme, büyüklenme.
kibirlenmek
(nsz.)
Kendini baflkalar›ndan
üstün görmek, büyüklenmek.
kibrit
a.
Bir ucu sürtünmeyle kolayca yana-
bilecek biçimde özel bir maddeyle kap-
lanm›fl olan küçük tahta ya da karton
çöp.
kil
a
. Islat›ld›¤›nda ifllenebilen ve piflirildi-
¤inde sertleflebilen, yumuflak, ya¤l› ve
geçirgen olmayan toprak.
kiler
a. Far
. Yiyecek ve içeceklerin saklan-
d›¤› oda, ambar ya da dolap.
kilim
a. Far.
Daha çok yayg› olarak kullan›-
lan, kal›n, k›l ya da yün dokuma.
kilise
a. (kili’se
) Yun. Hristiyan tap›na¤›.
kilit, -di
a. Far
. Anahtar, dü¤me, kol gibi
tak›l›p ç›kar›labilen bir parça yard›m›yla
çal›flt›r›lan kilitleme aleti.
kilitlemek
(-i)
1.
Anahtarla kilidi kapamak:
Kap›y› kilitle
.
2.
Birini ya da bir fleyi ki-
litli bir yere kapamak:
‹laçlar› dolaba ki-
litleyin
.
kilo
a. (ki’lo
)
(l ince okunur) Fr.
Kilogram›n
k›salt›lm›fl biçimi.
kilo almak
fliflmanla-
mak.
kilogram
a. Fr
. 1000 grama eflit kütle ölçü-
sü birimi (simgesi: kg).
kilograma¤›rl›k, -¤›
a. Fr.+T. fiz
. Bir kilog-
raml›k bir kütlenin yer taraf›ndan çekil-
mesini sa¤layan kuvvete eflit olan güç
birimi, kilogramkuvvet.
kilogramkuvvet
a. Fr.+Ar. fiz
. Kilograma-
¤›rl›k.
kilogrammetre
a. (kilogramme’tre) Fr. fiz
.
Bir kilogram a¤›rl›¤›ndaki bir kuvvetin,
k›zg›n
kilogrammetre
386
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 386
