uyguland›¤› maddesel bir noktay› kuv-
vet do¤rultusunda bir metre yer de¤ifl-
tirmesiyle yap›lan ifle eflit ifl birimi.
kiloluk
ön a
.
1.
Bir kilo a¤›rl›¤›nda olan:
ki-
loluk zeytinya¤›
. 2.
A¤›rl›¤› belirtilen ki-
loda olan:
iki kiloluk zeytinya¤›
.
kilometre
a.
(
kilome’tre
)
Fr.
1000 metreye
eflit uzunluk ölçüsü birimi (simgesi:
km).
kilovat
a. Fr
. 1000 vata efl de¤er güç biri-
mi.
kim
ad.
Tümcede özne, yüklem, nesne ve
tümleç olarak kullan›l›r:
Kim geldi?
Seslenen kimdi? Kimin eldiveni? S›ra
kimde kal
m›flt›?
Kim bilir
1)
belirsizlik,
bilinmezlik belirtir:
Kim bilir ne zaman
gidecek?
2)
Olas›l›k ve olabilirlik belir-
tir: “
Seni kim bilir ne kadar çok özle-
mifltir.
kim oluyor?
“
buna ne hakk› var,
kendini ne san›yor
?” anlam›nda kullan›-
l›r.
kime ne
“kimseyi
ilgilendirmez,
kimse kar›flamaz
.” anlam›nda söylenir.
kimin nesi?
“hangi
çevredendir, soyu
sopu kimdir
?” anlam›nda kullan›l›r.
kimi
ad.
Baz›, baz›s›, birtak›m:
Kimi hasta-
lanm›fl
,
kiminin de ifli ç›km›fl.
kimi za-
man
bazen, ara s›ra:
Kimi zaman ben
de güçlüklerle karfl›lafl›yorum
.
kimlik, -¤i
a
.
1.
Birinin, baflkalar›ndan ay›rt
edilmesini sa¤layan sürekli ve temel
özelli¤i.
2.
Kimlik belgesi, hüviyet.
kimlik belgesi
a
. Kiflinin kim oldu¤unu ka-
n›tlayan belge, hüviyet cüzdan›.
kimono
a. (kimo’no) ‹ng
.
1.
Uzun ve genifl
kollu geleneksel Japon giysisi.
2.
Genifl
kollu sabahl›k.
kimse
a
.
1.
Kim oldu¤u bilinmeyen her-
hangi bir kifli:
Beni kimse arad› m›?
2.
ad
. (
ki’mse
) (olumsuz tümcelerde) Hiç-
bir kifli:
Kimse beni sevmiyor.
kimsesiz
ön a.
1.
(kifli için) Anas›, babas›,
yak›n›, koruyan› olmayan.
2.
(yer için)
Hiç kimsenin bulunmad›¤›, bofl, ›ss›z.
kimya
a.
(
kimya:) Ar
. Maddelerin temel ya-
p›lar›n›, birleflimlerini, dönüflümlerini
inceleyen bilim dal›.
kimyac›
a
.
1.
Kimya ile u¤raflan kifli, kim-
yager.
2.
Kimya ö¤retmeni.
kimyager
a.
(
kimya:ger) Ar.+Far
. Kimyac›.
kimyasal
ön a
.
(kimya:sal
) Kimyaya iliflkin
olan:
kimyasal madde
.
kimyon
a
.
Ar. bitb
.
1.
Maydanozgillerden,
pembe ve beyaz çiçekli, keskin kokulu
ve otsu bitki.
2.
Bu bitkinin tohumun-
dan elde edilen ve bahar olarak kullan›-
lan toz.
kin
a. (ki:n) Fae
. Öç alma iste¤iyle birlefl-
mifl gizli düflmanl›k, garez.
kinaye
a. (kina:ye)
1.
Ar. ed
. Bir duyguyu,
bir düflünceyi dolayl› olarak anlatan
söz
. 2.
ed.
Sözün gelifliyle, gerçek an-
lamlar›n d›fl›nda bir kavrama de¤inme
sanat›.
kinetik
ön a. fiz.
Hareketle ilgili.
kinin
a. Fr
. K›nak›na kabu¤undan ç›kar›lan
ve s›tma ilac› olarak kullan›lan alkolit.
kip
a. dlb
. Eylemlerin ifl, hareket ve oluflu;
zaman, istek ve kifliye ba¤l› olarak ve-
rirken girdikleri biçim:
genifl zaman ki-
pi, gereklilik kipi.
kir
a
. Herhangi bir fleyin ya da vücudun
üzerinde oluflan, biriken pislik.
kira
a. (kira:) Ar.
1.
Bir konutun, bir mül-
kün, bir tafl›t›n ya da herhangi bir fleyin
bir bedel karfl›l›¤›nda belli bir süre için
sahibi taraf›ndan baflkas›na veril-mesi.
2.
Kiralanan bir fley için ödenen bedel:
Bu evin kiras› çok yüksekmifl
.
kirac› a
. Bir fleyi, bir yeri kira ile tutan kim-
se.
kiralamak
(-
i, -e)
1.
Kira ile vermek:
Evi
satmaktan vazgeçtik, size kiralayal›m.
2.
(-i, -den
) Kira ile tutmak:
Alt kat›n›z-
daki daireyi kiralad›k.
kiral›k
ön a.
Kiraya verilecek olan:
kiral›k
daire
.
kiraz
a. bitb.
1.
Gülgillerden, bir meyve
a¤ac›.
2.
Bu a¤ac›n etli, sulu ve tek çe-
kirdekli meyvesi.
kireç, -ci
a
. Kireç, tafl›, alç› tafl›, mermer,
kiloluk
kireç
387
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 387
