nak›fl, -kfl›
a. Ar.
1.
Kumafl üzerine i¤neyle
renkli iplik, s›rma, sim kullanarak yap›-
lan iflleme.
2.
Özellikle tavanlara, du-
varlara yap›lan renkli süsleme.
nak›fllamak
(-i)
Nak›flla bezemek, ifllemek.
nakil, -kli
a. (k kal›n okunur) Ar.
1.
Aktar-
ma, tafl›ma, aktar›m, geçirme, iletme:
malzeme nakli, ö¤renci nakli.
2.
Göç.
3.
Anlatma, söyleme, hikâye etme.
4.
Atanma, tayin.
5.
Çevirme, tercüme et-
me.
nakit, -kdi
a. (k kal›n okunur) Ar.
Para.
nakkafl
a. (nakka:fl) (k’ler kal›n okunur) Ar.
esk.
Tavan, ve duvar süslemeleri yapan
usta.
naklen
be. (na’klen) (k kal›n okunur) Ar.
Aktar›larak, nakil yoluyla.
naklen yay›n
a.
Canl› yay›n.
nakletmek
(-i) (na’kletmek) Ar.+T.
Nakil ifl-
lemini yapmak, aktarmak, iletmek, tafl›-
mak.
nakliyat
a. (nakliya:t) (k kal›n okunur) Ar.
Tafl›ma iflleri, tafl›mac›l›k, nakliye.
nakliyatç›
a.
ve
ön a.
Tafl›mac›, nakliyeci.
nakliye
a. (k kal›n okunur) Ar.
Tafl›mac›l›k,
nakliyat.
nakliyeci
a.
Tafl›mac›, nakliyatç›.
nal
a. Ar.
Afl›nmay› önlemek ve tutunmay›
sa¤lamak amac›yla at, öküz gibi hizmet
hayvanlar›n›n t›rnaklar›na çak›lan demir
parças›.
nalbant, -d›
a. Ar.+Far.
Hayvanlar› nallayan
kifli.
nalbur
a. Ar.+Far.
Yap› ifllerinde kullan›lan
mazlemeleri satan kifli.
nal›n
a. Ar.
Takunya.
nallamak
(-i)
Hayvan›n aya¤›na nal çak-
mak.
nam
a. (na:m) Far.
1.
Ad.
2.
Ün.
namahrem
ön a. (na:mahrem) Ar.
‹slam
dinine göre evlenmelerinde sak›nca ol-
mayan ve bu yüzden birbirlerinden ka-
ç›nmalar› gereken (kad›n ya da erkek).
namaz
a. Far.
‹slam dininin befl flart›ndan
biri olan ve günde befl kez dua okuna-
rak yerine getirilmesi gereken bir ibadet
biçimi.
namazl›k, -¤›
a.
Üzerinde namaz k›l›nan
seccade ya da baflka bir fley.
namert, -di
ön a. (na:mert) Far.
Mert olma-
yan, korkak, alçak.
namlu
a. Yun.
Tabanca, tüfek, top gibi
ateflli silahlarda boru biçimindeki bö-
lüm.
namus
a. (na:mus) Ar.
Toplumdaki ahlak il-
kelerine karfl› gösterilen ba¤l›l›k.
namuslu
ön a.
Ahlak kurallar›na uygun ola-
rak davranan.
namus sözü
a.
Namus ve onur gibi de¤er-
ler üzerine verilen söz, fleref sözü.
namussuz
ön a.
Ahlak kurallar›na uygun
olarak davranmayan.
namzet, -di
a. (na:mzet) Far. esk.
Aday.
nane
a. (na:ne) Ar. bitb.
Ball›babagillerden,
koyu yeflil yaprakl›, beyaz ya da menek-
fle renginde çiçekleri olan, ›t›rl›, otsu bir
bitki.
nanemolla
a.
ve
ön a. alay
Güçsüz ve da-
yan›ks›z (kifli).
nane ruhu
a.
Nane yapraklar›ndan elde edi-
len esans.
nane flekeri
a.
Nane ruhu kar›flt›r›larak ya-
p›lan bir tür fleker.
nanik, -¤i
a.
Baflparma¤› burnun ucuna
yerlefltirip di¤er parmaklar› açarak ve
sallayarak yap›lan bir alay iflareti.
nankör
ön a. Far.
Kendisine yap›lan iyilikle-
rin de¤erini bilmeyen, iyilik bilmez.
nar
a. Far. bitb.
1.
Nargillerden, s›cak ve
kurak iklimlerde yetiflen, k›rm›z›ms› iri
çiçekler açan küçük bir a¤aç.
2.
Bu
a¤ac›n k›rm›z›ms› sar› renkte ve sert bir
kabukla örtülü, sulu ve çok taneli yu-
varlak yemifli.
nar gibi
iyice k›zarm›fl.
nara
a. (na:ra) Ar.
Hayk›rma, ba¤›rma.
nar çiçe¤i
a.
1.
Parlak k›rm›z› renk.
2.
ön
a.
Bu renkte olan.
narenciye
a. (na:renciye) Ar. bitb.
Turunç-
giller.
nargile
a. Far.
Tömbeki denilen bir cins tü-
nak›fl
nargile
453
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 453
