san›z çok sevinece¤im; bafl›m› döndürüyorsunuz.
– Peki! dedi kedi ve yavafl yavafl kayboldu. Kayboluflu,
önce kuyru¤unun ucundan bafllad› ve en son gülümseme-
si yok oldu.
Alice:
– Gülümsemeyen çok kedi görmüfltüm. Ama kedisiz
gülümseme!... fiimdiye kadar hiç bu kadar garip bir fley
görmedim.
Mart Tavflan›’n›n evi çok geçmeden göründü. Evin ba-
calar› kulak biçiminde, çat›s› da kürkle kapl›yd›. Ev öyle
büyüktü ki, Alice sol elindeki mantar parças›ndan biraz yi-
yip boyu yar›m metre oluncaya kadar, eve yaklaflmaya ce-
saret edemedi.
– Keflke buraya gelece¤ime flapkac›ya gitseydim, dedi.
* * *
41
