dedi gülerek.
Yafll› adam, yine gülümseyip yerlere kadar e¤ilerek onu
selâmlad›. Sonra, onu daha yak›ndan tan›may› umdu¤unu
söyleyerek elini uzatt›. Derken masan›n çevresindeki çocuk-
lar da, a¤›zlar›nda pipolar oldu¤u hâlde Oliver’›n yan›na gelip
sert bir flekilde elini s›kt›lar. Genç baylardan biri Oliver’›n ba-
fl›ndaki kasketi al›p asmak istedi. Bir baflkas› da, yorgundur,
yata¤a yatarken ceplerini boflaltamaz, düflüncesiyle ellerini
ceplerine dald›rarak ona yard›m etti.
Yafll› adam:
– Seni tan›d›¤›m›za sevindik Oliver, dedi. Ah! Mendillere
bak›yorsun de¤il mi? Ne de çok mendil var diyorsun. Onlar›
az önce y›kamak için haz›rlad›k. Yoksa baflka bir fley için de-
¤il, Oliver. Kah! kah! kah!
Çocuklar da gülüflmeye bafllad›lar. Sonra, hep birlikte sof-
raya oturup yemek yediler. Yahudi, Oliver’a bir maflrapa s›cak
sulu cin haz›rlad›. Maflrapay› bekleyen baflkalar› oldu¤undan,
hemen içmesini söyledi. Oliver söylenenleri yapt›. Yemekten
sonra, ona yatacak bir yer gösterdiler ve çocukça¤›z derin bir
uykuya dald›.
* * *
40
