adam›n enfiye kutusunu, cüzdan›n›, saatini, gömlek i¤nesini,
mendilini hatta gözlük k›l›f›n› al›veriyorlard›. Yafll› adam, cep-
lerinde bir el oldu¤unu duyumsayacak olursa hangi cebi oldu-
¤unu yüksek sesle belirtiyordu. Sonra oyun yeni bafltan bafl-
l›yordu.
Bu oyun birçok kez yinelendikten sonra, genç baylar› gör-
meye iki genç bayan geldi. Bunlardan birinin ad› Betty (Beti),
öbürününki Nancy (Nensi)’ydi. ‹kisinin de gür saçlar› vard›.
Belki pek güzel say›lmazlard›; ama yüzlerindeki boya, ilgi çe-
kici olmalar›n› sa¤l›yordu. Oldukça gürbüz ve içten görünü-
yorlard›. Davran›fllar›, belirgin biçimde serbest ve hofl oldu-
¤undan, Oliver onlar› sevimli buldu.
Konuklar uzun zaman oturdular. Sonunda, Fagin’den ki-
bar bir hareketle cep harçl›¤› ald›ktan sonra, dördü beraber
ç›k›p gittiler.
Fagin:
– ‹flte yavrum. Ne tatl› bir yaflam de¤il mi? Bütün günü d›-
flar›da geçirecekler art›k.
Oliver:
– ‹fle mi gittiler efendim? diye sordu.
Yahudi:
– Evet. D›flardayken beklenmedik bir iflle karfl›laflabilirler.
Onlar› kendine örnek al. Senden istedikleri her fleyi yap. Her
konuda onlara dan›fl. Özellikle Düzenbaz’a, yavrum. O çok
büyük bir adam olacak. ‹zinden gidersen, sen de onun gibi
büyük adam olursun.
Yahudi birdenbire konuyu de¤ifltirerek:
45
