EVA
‹ki yan›nda pamuk balyalar› yüklü olan buharl› gemi, Mississip-
pi Nehri’nde yol al›yordu. Balyalar›n aras›nda diz çöküp oturarak
yolculuk eden kifli, Tom amcadan baflkas› de¤ildi.
Haley bile, onun iyi huyunu anlam›flt›; ona güveniyordu. Tom,
k›sa zamanda iyi davran›fllar›yla, yapt›¤› yard›mlarla herkesin gön-
lünü kazanm›flt›. Balyalar›n aras›na oturmufl; bundan sonraki yafla-
m›n› düflünüyordu.
Geride kalan kulübesini, eflini ve çocuklar›n› görür gibi oluyor-
du. Birden her fley uçup gitti. Yaflam›n›n o bölümü bir daha aç›lma-
mak üzere kapanm›flt›.
Yolcular›n içinde, ad› Saint Clare (Sen Kler) olan New Orleans’l›
zengin bir adam ve onun alt› yafl›nda, çok tatl›, çok hareketli, flirin
bir k›z› vard›. Çocu¤un hülyal› güzel yüzünde, bakanlar› büyüleyen
bir ifade göze çarp›yordu. Çocuk, mutluluk içinde oradan oraya bir
bulut gibi âdeta uçufluyor, babas›yla dad›s› onu kollamak için pefli
s›ra koflturup duruyorlard›. Çocuk arada bir, makine dairesinin bu-
lundu¤u bölümde çal›flanlar›n yan›na gitti¤inde; bütün tayfalar›n
yüzleri yumuflay›veriyordu.
Tom, ona ad›n› sordu¤unda:
– Evangeline (Ev›ngelin) Saint Clare, ama bana babam ve her-
kes Eva der, diye yan›t verdi.
36
