kiflisel duygular›m›z› göz ard› etmemiz gerekir, biliyorsun.
– John, sorar›m sana, s›rf bir kaçak köle oldu¤u için birini evin-
den kovar m›s›n? Karfl›nda aç, üflümüfl, bitkin bir insan oldu¤unu
düflünmeden bunu yapabilir misin?
Asl›nda senatör, çok iyi yürekli bir kifliydi ve bu güne kadar ka-
p›s›na gelen kimseyi geri çevirmemiflti. Efli, kocas›n› köfleye s›k›fl-
t›rd›¤›n› görerek onun üstüne gidiyordu. Senatör, kap›dan bafl›n›
uzatarak eflini mutfa¤a ça¤›ran Cudjo (Küdco)’nun sesini bir kurta-
r›c› olarak karfl›lad›.
Tam elindeki k⤛tlar› incelerken, heyecanla kendisini ça¤›ran
eflinin sesiyle yerinden do¤ruldu. Yan›na gidince, gördükleri karfl›-
s›nda, flaflk›nl›ktan dona kald›.
Yüzünden melez oldu¤u anlafl›lan genç ve güzel bir kad›n, bay-
g›n olarak yat›yordu. Efli ve zenci yard›mc›lar› onu kendine getir-
mek için u¤rafl›rken Cudjo da, kuca¤›na oturttu¤u küçük bir çocu-
¤un ayaklar›n› ›s›tmaya çal›fl›yordu.
Bayan Bird, üzgün bir sesle, “zavall›c›k!” diye m›r›ldan›rken,
bayg›n yatan genç kad›n birden gözlerini açarak:
– O¤lum nerede? Yavrum Henry’yi al›p götürdüler mi? diye hay-
k›r›nca, küçük çocuk, annesine do¤ru kofltu.
Sevinçle yavrusuna sar›larak inledi. Senatörün efline, yavrusu-
nun baflkalar›n›n eline geçmesine izin vermemesi için yalvar›yordu.
Bayan Bird, ona bir fley olmayaca¤›n› söyleyerek kad›n› sakin-
lefltirmeye çal›flt›. Küçük çocuksa, annesinin a¤lad›¤›n› görerek ona
daha çok sar›l›yordu.
Sonunda, oca¤›n yan›na konan yata¤a, yavrusuna s›ms›k› sa-
r›larak bitkin hâlde uzand›.
Senatörle efli, salona dönünce sakin bir tav›rla, bu kad›n›n kim
olabilece¤ini, ancak uyan›nca ö¤renebileceklerini konufltular.
– Kar›c›¤›m, diye seslendi senatör.
– Efendim can›m!
– Hani flu uyurken üstüme örttü¤ün eski battaniye ile elbisele-
rinden birini, boyunu uzarak bu kad›na verebilir misin?
Efli, belli belirsiz bir gülümsemeyle bu öneriyi onaylad›.
26
