rinde k›rk yafllar›nda bir melez kad›n›n durdu¤u, heyecanl› bir köle
kalabal›¤› bulunuyordu. Eva, yürekten bir sesle:
– Ah Mammy (Mami)! diyerek, öndeki kad›n›n boynuna sar›ld›.
Sonra s›rayla öteki kölelerin ellerini birer birer s›kt›.
Ophelia, bütün bu olanlar› çok duygusal bir flekilde karfl›lad›.
Saint Clare, iflçisi Adolph (Adolf)’a, Tom’a tepeden bakmamas›-
n›; onun kendisi gibi iki adam edece¤ini söyleyerek Tom’la birlikte
salona geçti. Tom’u efline tan›flt›r›rken:
– Bak, sana çok iyi bir arabac› getirdim. Son derece ayd›n ve
akl› bafl›nda bir adam. Seni hiç yorup h›rpalamadan, en kötü yollar-
da bile gezdirebilecek. Seni ne kadar düflündü¤ümü anlad›n m›
flimdi?
Tom’a bakan Mary, umutsuz bir flekilde söylendi:
– Hiç kuflkum yok ki, bu da kafay› çekecektir.
Adolph, Tom’u afla¤›ya götürürken Mary, arkalar›ndan bakarak
söylendi:
– Bu adam, tam bir çam yarmas›.
Saint Clare, eflinden, kendisine iyi bir söz söylemesini bekler-
ken, kad›n durmadan sa¤l›¤›yla ilgili yak›nmalar›n› s›ral›yor, m›z-
m›zlan›p duruyordu. Kocas›n›n yolculukta k›z›yla birlikte çektirdi¤i
resmi bile be¤enmedi.
Bunun üzerine Saint Clare:
– Mammy, han›m› sana emanet ediyorum, onun dinlenip rahat
etmesi için elinden geleni yapman› istiyorum, diyerek odadan ç›kt›.
* * *
40
