25
• a¤›r›na gitmek:
bk. gücüne gitmek.
• a¤›r iflitmek:
‹yi iflitmemek.
Yaflland›¤› için a¤›r iflitiyordu.
• a¤›rkanl›:
1.
Sevimsiz, varl›¤› s›k›nt› veren.
Ne a¤›rkanl› bir insan bu!
2.
Çevik olmayan, ifllerini çok a¤›r yapan.
Çok a¤›rkanl›, bu ifli kolay kolay bitiremez.
• a¤›r kay›p:
Savafl ya da deprem, sel gibi do¤al afetlerde çok büyük
say›da can yitirilmesi.
Çanakkale Savafl›’nda a¤›r kay›plar verdik.
• a¤›rl›¤›n› koymak:
Yetkisini, gücünü kullanmak.
A¤›rl›¤›n› koyunca istedi¤ini elde etti.
• a¤›rl›k basmak (çökmek):
Vücudun gevfleyerek uykusu gelmek.
Birdenbire bir a¤›rl›k bast›, gözlerini aç›k tutmakta zor-
lan›yordu.
• A¤›r ol:
Sab›rl› ol, a¤›rbafll›l›¤›n› yitirme.
A¤›r ol! ‹stedi¤ini alacaks›n.
• a¤›r söylemek:
Dokunakl›, onur k›r›c› sözler söylemek.
Çok sinirlenince a¤›r söylemeye bafllad›.
• a¤›r söz:
Kiflinin onuruna dokunan, dayan›lmas› güç söz.
Ne olursa olsun, bu kadar a¤›r sözler söylememeliydin.
Deyimler/024-034 21/07/2010 21:05 Page 25
