kaydetmek, kütü¤e geçirmek.
teselli
a. (tese:lli) Ar.
Avuntu.
teselli bul-
mak
avunmak.
teselli etmek
avutmak.
tesettür
a. Ar. esk.
Örtünme.
tesir
a. (te:si:r) Ar. esk.
Etki.
tesis
a. (te:si:s) Ar.
Kurum, kurulufl.
tesis
etmek
kurmak, ortaya ç›karmak.
tesisat
ç. a. (te:si:sa:t) Ar.
Araçlar› belli bir
biçimde kullan›lmalar› için bir yere dö-
fleme ya da döflenen bu araçlar›n tümü;
döflem.
tesisatç›
a.
Tesisat› döfleyen kifli.
teskin
a. (teski:n) Ar.
Öfke, ac› ve heyecan›
yat›flt›rmaya, dindirmeye çal›flma.
tes-
kin etmek
birinin öfke, ac› ve heyecan›-
n› dindirmek, yat›flt›rmak.
teslim
a. (tesli:m) Ar.
1.
Bir fleyi sahibine
verme.
2.
Karfl› taraf›n egemenli¤ini ka-
bul etme, b›rakma, devretme:
Kalenin
teslimi s›ras›nda hiçbir olay ç›kmam›fl-
t›.
3.
mec.
Bir fleyin do¤ru, gerçek ol-
du¤unu söyleme, do¤rulama.
teslim
etmek 1)
bir fleyi sahibine vermek;
2)
bir fleyin kullan›m›n›, korunmas›n› ya
da mülkiyetini vermek, b›rakmak, dev-
retmek;
3)
do¤ru, gerçek oldu¤unu
söylemek, do¤rulamak:
Onun da hakk›-
n› teslim etmeliyiz.
teslim olmak
daha
üstün bir güç karfl›s›nda mücadeleden
vazgeçip yenilgiyi kabul etmek.
tespih
a. (tespi:h) Ar.
Baz› dinî sözleri yine-
lerken ya da oyalanmak için kullan›lan,
bir ip üzerine dizilmifl 33 ya da 99 bon-
cuktan oluflan dizi.
tespit
a. (tespi:t) At.
Belirleme.
tespit et-
mek
belirlemek.
test
a. ‹ng.
1.
‹yi iflleyip ifllemedi¤ini s›na-
mak için bir ayg›ta uygulanan deneme.
2.
e¤b.
Kesin bir ölçme ve de¤erlendir-
meye olanak veren s›nav türü, bu tür
bir s›navda verilen sorular›n›n tümü.
3.
t›p
Bir hastal›¤a teflhis koymak amac›y-
la gerçeklefltirilen laboratuvar araflt›r-
mas›.
testere
a. (te’stere) Far.
A¤aç, metal vb.
maddeleri kesmeye yarayan, ço¤unluk-
la üçgen biçiminde diflleri olan dar ve
uzunca çelik araç.
testi
a. Far.
Gövdesi genifl, boynu dar,
kulplu, emzikli ya da emziksiz toprak
kap.
testis
a. Lat.
Er bezi.
tesviye
a. Ar.
Düz duruma getirme, düzle-
me.
tesviyeci
a.
Metal, tahta vb. maddelerden
yap›lm›fl parçalar› istenilen biçime sok-
mak için iflleyerek düzelten iflçi.
teflbih
a. (teflbi:h) Ar. esk. ed.
Benzetme.
teflebbüs
a. Ar.
Giriflim.
teflebbüs etmek
giriflmek.
teflekkül
a. Ar.
1.
Oluflum.
2.
Kurulufl, ör-
güt.
teflkil etmek 1)
oluflmak;
2)
kurul-
mak.
teflekkür
a. Ar.
Duyulan gönül borcunu an-
latma.
teflekkür etmek
duyulan hoflnut-
lu¤u dile getirmek.
teflhir
a. (teflhi:r) Ar.
1.
Gösterme.
2.
Ser-
gileme.
3.
Dile getirme.
teflhir etmek 1)
göstermek;
2)
sergilemek;
3)
dile getir-
mek.
teflhis
a. (teflhi:s) Ar.
1.
Tan›ma.
2.
t›p
Ta-
n›.
teflhis etmek 1)
kim ve ne oldu¤unu
anlamak, tan›mak;
2)
t›p tan› koymak.
teflkil
a. (teflki:l) Ar.
Oluflturma, ortaya ç›-
karma.
teflkil etmek
oluflturmak, orta-
ya ç›karmak.
teflkilat
ç. a. (teflki:la:t) Ar.
Örgüt.
teflkilatlanmak
(nsz.)
Örgütlenmek.
teflrif
a. (teflri:f) Ar. esk.
(bir yeri) Onurlan-
d›rma, flereflendirme.
teflrif etmek
onurland›rmak, flereflendirmek.
teflvik
a. Ar.
1.
‹steklendirme, özendirme.
2.
mec.
Birini kötü bir ifl yapmas› için
k›flk›rtma.
teflvik etmek 1)
isteklendir-
mek, özendirmek.
2)
mec.
birini kötü
bir ifl yapmas› için k›flk›rtmak.
tetanos
a. Fr. t›p
Genellikle toprakta yafla-
yan bir basilin aç›k yaralardan girerek
neden oldu¤u ve kaslar›n sürekli a¤r›l›
kas›lmas›yla kendini gösteren tehlikeli
teselli
tetanos
602
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 602
