görülmek.
4.
argo
Kekelemek ya da ba-
z› sözcüklerde tak›lmak.
teklif
a. (tekli:f) Ar.
Öneri.
teklif etmek
önermek.
teklifsiz
ön a.
Samimi, içli d›fll›, s›k› f›k›.
teklik, -¤i
a.
1.
Tek olma durumu.
2.
dlb.
Adlarda ve çekimli eylemlerde nesne ya
da kiflinin say›ca tek olmas› durumu,
tekil:
a¤aç, arad›m, arad›n, arad›.
tekme
a.
Bir fleye ayakla kuvvetlice vurma.
tekme atmak
tekmelemek.
tekmelemek
(-i)
Bir fleye ayakla kuvvetlice
vurmak, tekme atmak.
tekmil
ön a. (tekmi:l) Ar.
Bütün, tüm.
tek-
mil vermek
ask.
al›nan emirler üzerine
yap›lan iflleri üst kademe komutan›na
bildirmek.
tekne
a.
1.
Çeflitli ifllerde kullan›lmak üzere
daha çok a¤açtan yap›lm›fl büyük ve
derin kap:
hamur teknesi.
2.
Her boy-
dan kürekli, yelkenli ve motorlu deniz
tafl›t›.
3.
yerb.
Katmanl› kayaçlar›n içeri
do¤ru çukur ve alçak bölümü.
teknesyum
a. Fr. kim.
Teknetyum.
teknetyum
a. Fr. kim.
Yapay olarak elde
edilen ve atom numaras› 43, atom küt-
lesi 98,91 olan radyoaktif bir element;
teknesyum (simgesi: Tc).
teknik, -¤i
a. Fr.
1.
Bir sanayi, bir meslek,
bir bilim, bir sanat dal›nda kullan›lan
yöntemlerin tümü; uygulay›m:
2.
Bilim-
sel bilgilere dayanan ve üretime dönük
yöntemlerin tümü, uygulay›m.
3.
ön a.
Bu uygulamaya dayanan, bu uygulama-
ya iliflkin, uygulay›m:
teknik geliflmeler.
4.
ön a.
Teknikle ilgili bir bilime, bir sa-
nata, bir mesle¤e özgü olan:
teknik te-
rim.
5.
Yol, yöntem:
Bu iflin tekni¤ini
bilmiyorum.
6.
Birinin bir etkinli¤i uy-
gulamas›ndaki becerisi:
Bu basketbol-
cunun tekni¤i çok iyi.
tekniker
a. Alm.
Teknisyen.
teknik lise
a.
Genel ve teknik e¤itim ders-
leriyle ö¤rencilerini bir yandan orta ka-
deme teknisyenlik görevleri için yetiflti-
ren, bir yandan da özellikle teknik alan-
da yüksekö¤retime haz›rlayan ortaö¤-
retim kurumu.
teknik ö¤retim
a.
Bir tekni¤in ya da teknik
yöntem ve becerilerin kazand›r›lmas›na
önem veren, mühendis, teknisyen ve
nitelikli iflçi yetifltirmeyi amaçlayan ö¤-
retim.
teknisyen
a. Fr.
Bir iflin bilimsel yönüyle
de¤il, uygulama yönüyle u¤raflan kifli,
tekniker.
teknoloji
a. Fr.
Bir sanayi dal›yla ilgili araç
gereçleri, makineleri, donan›mlar› ve
yap›m yöntemlerini içeren bilgi; uygula-
y›m bilimi.
tek parmakl›lar
ç. a. hayb.
Memeliler s›n›-
f›n›n otçul; fil, gergedan gibi ayak par-
maklar›n›n say›s› tek say›lardan oluflan
toynakl›lar› içine alan alt tak›m›.
tekrar
a. (tekra:r) Ar.
1.
Ayn› olay›n, duru-
mun, iflin, eylemin yinelenmesi.
2.
Bir
yaz›da, bir konuflmada ayn› düflünceyi
ya da sözcü¤ü birçok kez söyleme; yi-
neleme.
3.
be.
Bir kez daha, yine, gene,
yeniden:
Bu filmi tekrar gösteriyorlar.
tekrar etmek
tekrarlamak, yinelemek.
tekrarlamak
(-i)
Yinelemek, tekrar etmek.
tek say›
a. mat.
1, 3, 5, 7... gibi ikinin kat›
olmayan tam say›.
tek sesli
ön a. müz.
Benzer seslerin kulla-
n›lmas›: tek sesli müzik.
teksir
a. (teksi:r) Ar.
Ço¤altma.
teksir et-
mek
ço¤altmak.
teksir k⤛d›
a.
Ço¤altma makinesinde kul-
lan›lan bask› k⤛d›.
tekstil
a. Fr.
Dokuma.
tek tanr›c›l›k, -¤›
a. topb.
Yaln›zca tek bir
tanr›n›n varl›¤›n› kabul eden, Tanr›’n›n
birli¤i kavram›na dayanan ö¤reti, inanç
ve ibadet sistemi.
tek tek
be.
Birer birer, bir bir.
tek t›rnak iflareti
a. dlb.
T›rnak içinde ve-
rilen ve yeniden t›rnak içine al›nmas›
gereken bir sözü belirtmek için kullan›-
l›r (‘ ’): “
Karfl› kald›r›mdan ‘merhaba’
teklif
tek t›rnak iflareti
594
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 594
