tepsi
a.
1.
Bardak, fincan, tabak tafl›maya,
sunmaya yarayan, derinli¤i az ve çeflitli
büyüklükte düz kap.
2.
‹çinde börek,
tatl› vb. fleyler piflirmeye yarayan, de-
rinli¤i az, genifl ve düz kap.
3.
ön a.
Be-
lirtilen say›daki tepsinin alabilece¤i
miktarda olan:
iki tepsi börek.
ter
a.
Ter bezleri taraf›ndan deri yüzeyine
salg›lanan, renksiz, kendine özgü koku-
su olan, tuzlu s›v›.
terakki
a. (terakki:) (k’ler kal›n okunur) Ar.
Yükselme, ilerleme.
teras
a. Fr.
1.
Taraça.
2.
co¤.
Seki, set, ta-
raça.
teravih
a. (tera:vih) Ar.
Ramazan ay›nda
yats› namaz›ndan sonra cemaatle k›l›-
nan yirmi rekâtl›k namaz.
terazi
a. (tera:zi) Far.
1.
Bir kolun iki ucuna
as›l› iki kefeden oluflan, cisimlerin a¤›r-
l›klar›n› belirlemeye yarayan alet ve dü-
zeneklerin genel ad›.
2.
‹p cambazlar›-
n›n ip üzerinde dengeyi sa¤lamak için
kulland›klar› uzun ve a¤›r s›r›k.
Terazi
öz. a. Far. gökb.
Burçlar kufla¤› ta-
k›my›ld›z›, burçlar kufla¤›n›n yedinci
burcu.
terbiye
a. Ar.
1.
E¤itim.
2.
Görgü.
3.
(hay-
van için) Al›flt›rma, e¤itme.
4.
Baz› ye-
meklerin suyunu koyulaflt›rmak için yu-
murta sar›s›, un vb. ile yap›lan ifllem.
terbiye etmek
e¤itmek.
terbiyeli ön
a.
1.
Toplum kurallar›na uygun
davranan.
2.
(yemek için) Terbiye edil-
mifl:
terbiyeli çorba.
terbiyum
a. (te’rbiyum) Fr. kim.
Çok ender
bulunan ve atom numaras› 65, atom
kütlesi 158, 93 olan bir element (sim-
gesi: Tb).
tercih
a. (terci:h) Ar.
Birini ya da bir fleyi di-
¤erine göre daha üstün, daha iyi ya da
daha önemli sayma; ye¤leme; ye¤ tut-
ma.
tercih etmek
ye¤lemek.
tercüman
a. Ar.
Çevirici, dilmaç, mütercim.
tercüman olmak
baflkas›n›n duygu ve
düflüncesini dile getirmek.
tercüme
a. Ar.
Çeviri.
tercüme etmek
çe-
virmek.
tere
a. Far. bitb.
Turpgillerden, nemli yer-
lerde yetiflen, yapraklar› salata olarak
tüketilen, baharl›, otsu bir bitki.
terebentin
a. Fr.
Kozalakl›lar ile baz› a¤aç-
lardan elde edilen ve ya¤l› boya, ya¤l›
vernik üretiminde, inceltilmesinde kul-
lan›lan, ince, renksiz, kokulu reçine.
tereddüt, -dü
a. Ar.
Karars›zl›k, duraksa-
ma.
tereddüt etmek
karars›z davran-
mak, duraksamak.
tereya¤›
a.
Sütten elde edilen ya¤.
terfi
a. (terfi:) Ar.
(derecesi, makam›, rüt-
besi) Yükselme.
terfi etmek
bir görev-
de derecesi yükselmek.
terhis
a. (terhi:s) Ar.
Askerlik görevini biti-
renleri ordudan b›rakma.
terhis etmek
askerlik görevini bitirenleri b›rakmak.
terim
a.
1.
Bilim, sanat, ya da meslek dal-
lar›yla ilgili özel bir anlam› olan, belli bir
kavram› karfl›layan sözcük:
co¤rafya te-
rimi.
2.
mat.
Cebirsel bir anlat›mda “+”
ya da “-” iflaretleriyle birbirinden ayr›lan
çokluklardan her biri.
3.
mat.
Bir denk-
lemde “=” iflaretinin iki yan›ndaki anla-
t›mlardan her biri.
4.
mat.
Bir kesrin
pay ve paydas›ndan her biri.
terk
a. Ar.
1.
Ayr›lma, b›rakma.
2.
Vazgeç-
me.
terk etmek 1)
ayr›lmak, b›rakmak:
Ülkesini terk etti.
2)
vazgeçmek:
Art›k o
kötü huyunu terk etmiflti.
terki
a.
1.
Eyerin arka bölümü.
2.
Binek
hayvan›n›n sa¤r›s›.
terlemek
(nsz.)
1.
Ter ç›karmak.
2.
Bir fle-
yin üzerinde buhar olarak yo¤unlafl-
mak.
3.
(b›y›k için) Henüz ç›kmaya bafl-
lamak.
4.
mec.
Bir ifli güçlükle baflar-
mak, çok emek harcamak.
terletmek
(-i)
1.
Terlemesine yol açmak.
2.
mec.
Yormak, zorlamak.
terlik, -¤i
a.
Evde giyilen bir tür hafif ayak-
kab›.
termal, -li
ön a. Fr.
S›cak kapl›ca sular›.
termik, -¤i
ön a. Fr.
1.
Is›yla, s›cakl›kla il-
tepsi
termik
600
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 600
