karikatürlerde kiflilerin sözlerinin içine
al›nd›¤› yuvarlak çerçeve.
bal özü
a. bitb.
Ar›lar›n bal yapmak için ba-
z› çiçeklerden emdikleri tatl› s›v›, nektar.
bal rengi
a.
1.
Aç›k kahverengiye çalan sa-
r› renk.
2.
ön a.
Bu renkte olan.
balta
a.
A¤açtan bir sap ve sap›n ucunda
keskin ve genifl a¤›zl› bir demirden
oluflmufl; kesme, yarma, yontma iflle-
rinde kullan›lan araç.
baltalama
a.
1.
Baltalamak eylemi.
2.
mec.
Bir ifli kas›tl› olarak bozmaya, y›k-
maya çal›flma, sabotaj, sabote etme.
baltalamak
(-i)
1.
Baltayla kesmek, yar-
mak, parçalamak.
2.
mec.
Bir ifli kas›tl›
olarak bozmaya, y›kmaya çal›flmak, sa-
bote etmek:
Niçin iflimi baltal›yorsun?
balya
a. ‹t.
Telle ba¤lanm›fl ya da çember-
lenmifl ticaret mal›.
balya yapmak
bal-
yalamak.
balyalamak
(-i)
Bir tel, bir ip ya da çem-
berlenerek ayn› türden ticaret mallar›n›
balya durumunda ba¤lamak; denk yap-
mak:
Mallar balyaland›, art›k kamyona
yükleyebiliriz.
balyemez
a. ‹t. tar.
Osmanl› ordusunda
XVII ve XVIII. yüzy›llarda kullan›lm›fl
uzun menzilli bir top.
balyos
a. ‹t. tar.
Osmanl›lar döneminde
Frenk, özellikle Venedik elçilerine veri-
len ad.
balyoz
a. Yun.
Kaya parçalar›n›, duvarlar›
k›rmaya ya da kaz›k çakmaya yarayan iri
kafal› a¤›r çekiç.
bambaflka
ön a. (ba’mbaflka)
Benzerlerin-
den farkl›, de¤iflik:
Bu konuda bambafl-
ka düflünceleri vard›.
bambu
a. Fr.
1.
bitb. Bu¤daygillerden, s›-
cak ülkelerde yetiflen, silindir biçimin-
deki saplar› mobilya ve çeflitli eflyalar›n
yap›m›nda kullan›lan kam›fl; Hint kam›-
fl›.
2.
ön a.
Bu kam›fltan yap›lm›fl olan:
bambu sandalye.
bam teli
a.
Baz› telli çalg›larda en kal›n se-
si veren tel.
bamya
a. (ba’mya) Ar. bitb.
1.
Ebegümeci-
gillerden, tüylü meyvesi sebze olarak
tüketilen otsu bir bitki.
2.
Bu bitkinin ta-
ze ya da kurutularak tüketilen meyvesi.
bana
ad.
“Ben” ad›l›n›n yönelme durumu.
ban a¤ac›
a. Ar. bitb.
Asya’n›n tropik böl-
geleri ile Afrika’n›n kuzeyinde yetiflen,
çiçekleri salk›m durumunda, meyvesin-
den ya¤ sa¤lanan bir a¤aç.
banal
ön a. Fr.
Baya¤›, s›radan, özgünlük-
ten yoksun, kifliliksiz:
Banal bir yap›s›
vard›.
banço
a. (ba’nço) ‹ng.
Afrika kökenli, uzun
sapl›, befl ya da çok teli olan telli bir çal-
g›.
bandaj
a. Fr.
1.
Bir yaray›, bir organ› sar-
g›yla sarma ifli.
2.
Yaray› sarmak için
kullan›lan sarg›, ba¤.
band›ra
a. (ba’nd›ra) ‹t.
Bir geminin hangi
devlete ait oldu¤unu gösteren bayrak.
band›ral›
ön a.
(gemi, deniz tekneleri için)
Band›ras› olan, bir devletin band›ras›n›
tafl›yan:
Limana, ‹talyan band›ral› bir
yolcu gemisi geldi.
band›rmak
(-i, -e)
Banmak.
bando
a. (ba’ndo) ‹t.
Üflemeli ve vurmal›
çalg›lardan oluflan ve ço¤unlukla tören-
lerde görev yapan müzik grubu; m›z›ka:
Belediye bandosu da geçit törenine ka-
t›ld›.
bandrol, -lü
Fr.
1.
Tüketiciye ulaflmadan
önca aç›lmas›n› önlemek için baz› ürün-
lerin paketlerinin üzerine ve fliflelerin
a¤›z›na yap›flt›r›lan flerit ya da etiket.
2.
Baz› ticaret eflyalar› ile tekel ürünlerinin
üzerine, devletçe vergi kesildi¤ini belirt-
mek için yap›flt›r›lan etiket.
3.
Kitap, ka-
set, CD, film gibi sanat eserlerinin sat›-
fla ç›kar›l›rken üzerine yap›flt›r›lan izin
etiketi.
4.
Bayrak direklerinin tepesine
tak›lan kumafl flerit.
bang›r bang›r
be.
Yüksek sesle, gürültüy-
le.
bang›r bang›r ba¤›rmak
yüksek ses-
le, sesinin ç›kt›¤› kadar ba¤›rmak:
So-
kaktaki çocuklar nedense bang›r bang›r
bal özü
bang›r bang›r
90
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:58 Page 90
