mü.
baflmakale
a. (ba’flmakale)
Baflyaz›.
baflmuavin
a. (ba’flmuavin) T.+Ar.
Baflyar-
d›mc›.
baflmüdür
a. (ba’flmüdür) T.+Ar.
Baflmü-
dürlük düzeyinde bir kurumu yöneten
en üst düzeydeki müdür.
baflmüfettifl
a. (ba’flmüfettifl) T.+Ar.
Di¤er
müfettifllerden daha genifl yetkilere sa-
hip müfettifl.
baflmühendis
a. (ba’flmühendis) T.+Ar.
Ça-
l›flt›¤› kuruluflta en üst düzeydeki mü-
hendis.
baflmüflavir
a. (ba’flmüflavir) T.+Ar.
Baflda-
n›flman.
bafloyuncu
a. (ba’floyuncu) sin.
ve
tiy.
Bir
tiyatro oyununda ya da bir filmde bafl-
rolü oynayan oyuncu.
baflö¤retmen
a. (ba’flö¤retmen)
‹lkö¤retim
okullar›nda e¤itim, ö¤retim ve yönetim-
den sorumlu olan ö¤retmen; müdür.
baflörtü, -yü
a. (ba’flörtü)
Kad›nlar›n baflla-
r›n› örtmek için takt›klar› örtü, eflarp.
baflparmak, -¤›
a.
El ve ayaktaki en kal›n
parmak.
baflpehlivan
a. (ba’flpehlivan) T.+Far. sp.
Güreflte, bafl derecesinde bütün rakiple-
rini yenerek flampiyon olan pehlivan.
baflpiskopos
a. (ba’flpiskopos) T.+Yun.
Ka-
toliklerde, belirli bir bölge içindeki pis-
koposlar› yönetme yetkisine sahip din
adam›.
baflrol, -lü
a. (ba’flrol) T.+Fr.
1.
Bir tiyatro
oyununda ya da bir filmde baflkahrama-
n› canland›rma ifli.
2.
Bafloyuncunun
canland›rd›¤› rol.
bafl sa¤l›¤›
a. (ba’fl sa¤l›¤›)
Ölen bir kiflinin
yak›nlar›n›n ac›s›n› paylaflma.
bafl sa¤-
l›¤› dilemek
ölen kiflinin yak›nlar›na te-
selli sözleri söylemek.
baflsavc›
a. (ba’flsavc›)
En üst derecedeki
savc›:
Yarg›tay baflsavc›s›.
bafls›z
ön a.
1.
Bafl› olmayan.
2.
mec.
Yö-
neticisi, yönlendireni, çekip çevireni ol-
mayan:
Bafls›z bir toplum olmaz.
baflflehir
a. (ba’flflehir) T.+Far.
Baflkent.
bafltabip, -bi
a. (ba’fltabip) T.+Ar.
Baflhe-
kim.
bafltan
be.
Bir kez daha, yeniden:
Yanl›fl ol-
du san›r›m, bafltan sayar m›s›n?
bafltan afla¤›
be.
Hepsi, tamam›, bütünü,
bafltan sona kadar:
Evdeki eflyalar› bafl-
tan afla¤› yenilediler.
bafltankara
a. (ba’fltankara) hayb.
Bafltan-
karagillerden, Kuzey Afrika, Asya ve Av-
rupa’da yaflayan, böcekle beslenen, de-
¤iflik renklerde olan ötücü bir kufl.
bafltankaragiller
ç. a. hayb.
Omurgal› hay-
vanlar›n ötücü kufllar tak›m›ndan, küçük
yap›l›, güçlü gagaya sahip, ipeksi ve gür
tüylü, k›sa kanatl›, yüz kadar kufl türünü
kapsayan familya.
baflucu
a. gökb.)
Belirli bir yerden geçen
düfley do¤rultunun gök küreyi kesti¤i
nokta.
bafl ucu
a.
Yat›lan yerin bafl konulan yönü
ya da bafl taraf›n yak›n›:
Sabaha kadar
bafl ucunda bekledi.
bafl ucu kitab›
a.
S›k s›k baflvurulan eser.
baflvekil
a. (ba’flvekil) T.+Ar. esk.
Baflba-
kan.
baflvurmak
(-e)
1.
Bir iflte, bir konuda bir
kimseden yard›m istemek; müracaat et-
mek:
Bu konuda doktorunuza baflvuru-
nuz.
2.
Bir iflin yap›lmas› için ilgili kifli-
nin ya da kurumun arac›l›¤›n› istemek:
Çal›flma ruhsat› almak için belediyeye
baflvurmal›y›z.
3.
Bilgiye ulaflmak için
kaynaktan yararlanmak:
Bu konuda da-
ha fazla bilgi için bir ansiklopediye bafl-
vurun.
baflyap›t
a. (ba’flyap›t)
Bir türün, bir sanat-
ç›n›n en büyük eseri; flaheser; bafleser.
baflyard›mc›
a. (ba’flyard›mc›)
Bir kurum-
da, müdür yard›mc›lar›ndan en k›demli
olan›; baflmuavin.
baflyazar
a. (ba’flyazar)
Bir gazete ya da
dergide baflyaz›lar› yazan kifli.
baflyaz›
a. (ba’flyaz›)
Gazete ve dergide,
yönetiminin ya da baflyazar›n düflünce-
baflmakale
baflyaz›
99
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:58 Page 99