ma gelmek:
fiu çocu¤u az›tma!
azil, -zli
a. Ar.
Görevden alma, ifline son
verme.
azim, -zmi
a. Ar.
Bir ifli baflarmak için önü-
ne ç›kan engelleri yenme kararl›l›¤›:
Onun azmi kimsede yok.
aziz
ön a. (a:ziz)
1.
Sevgide üstün tutulan:
Aziz büyük annemize sayg› ve sevgileri-
mi de iletiniz.
2.
Eren, ermifl.
azizlik, -¤i
a.
1.
Aziz olma durumu.
2.
fia-
kalar›yla baflkalar›n› tedirgin etme, al-
datma:
Sak›n bir azizlik daha yapma!
azizlik etmek 1)
iyilik yapmak:
Bu aziz-
li¤i yapmak nereden akl›na geldi?
2)
fla-
kalar›yla baflkalar›n› tedirgin etmek, al-
datmak:
Sen de her gün bir azizlik edi-
yorsun.
azledilmek
(-den) Ar.+T.
Görevden almak,
ifline son vermek:
Müdürün iste¤iyle
sekreterlikten azledildi.
azletmek
(-i)
Bir kimseyi görevinden al-
mak, ifline son vermek:
Yönetim kurulu,
genel müdürü azletti.
azmak
(nsz.)
1.
Do¤ru yoldan ayr›lmak,
kötülü¤ünü art›rmak:
‹çkiyi fazla kaç›-
r›nca az›yor, her tarafa sald›r›yor.
2.
Taflk›nl›k yapmak, coflmak:
Paray› bu-
lunca azd›.
3.
(deniz, dalga, rüzgâr, sel,
f›rt›na vb. için) Kabarmak, taflmak, flid-
detlenmek:
Deniz azm›flt›, dev gibi dal-
galar sahile vuruyordu.
4.
(çocuk için)
Yaramazl›k yapmak:
Bafl›bofl kal›nca
az›yorlar.
5.
(yara, hastal›k için) Kolay
kolay iyileflmeyecek bir duruma gel-
mek:
Yaran mikrop kap›nca azm›fl.
6.
(beyaz çamafl›r için) A¤art›lamaz bir du-
ruma gelmek.
7.
(bitki için) H›zla gelifl-
mek.
azman
ön a.
1.
Çok iri yar›, çok geliflmifl:
Azman bir delikanl› olmufltu.
2.
Melez,
k›rma (hayvan):
Kurt azman› bir köpek
almak istiyordu.
azmetmek
(-e) Ar.+T.
Bir ifli gerçeklefltir-
mek için ç›kan engelleri yenme kararl›l›-
¤›nda olmak:
Basketbolcu olmaya az-
metmiflti.
azot
a. Fr.
Havada beflte bir oran›nda bulu-
nan, renksiz, kokusuz, gaz hâlinde ve
atom numaras› 7, atom kütlesi 14,01
olan element (simgesi: N).
Azrail
öz. a. (azra:il) Ar.
‹nanca göre, Tan-
r›’n›n buyru¤uyla insan›n can›n› almak-
la görevlendirilmifl oldu¤una inan›lan
melek.
azil
Azrail
80
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:58 Page 80
