lerini dile getiren, ilk sütuna ya da ilk
sayfaya konulan fikir yaz›s›; baflmakale.
baflyazman
a. (ba’flyazman)
Resmî daire-
lerde ya da noter gibi çeflitli kurulufllar-
da di¤er yazmanlar›n çal›flmalar›ndan
sorumlu kifli; baflkâtip.
batak, -¤›
a.
1.
Üzerine bas›l›nca çöken ça-
murlaflm›fl toprak:
Batak var, dikkat et!
2.
mec.
‹çinden ç›k›lmas› güç durum.
3.
mec. ön a.
Hay›r gelmez, yarar sa¤la-
maz:
Piyasada elli milyar lira batak pa-
ras› varm›fl.
batakç›
ön a.
ve
a.
1.
Borcunu ödememeyi
al›flkanl›k edinmifl (kifli).
2.
Elindeki pa-
ray› ak›ll›ca kullanamay›p bat›ran (kifli).
batakhane
a. (batakha:ne) T.+Far.
1.
Ku-
mar, doland›r›c›l›k vb. yasa d›fl› ifllerin
sürdürüldü¤ü yer.
2.
mec.
‹fllerin sü-
rüncemede b›rak›ld›¤› ya da güçlükle
sonuçland›r›ld›¤› yer, kurum.
batakl›k, -¤›
a.
Zengin bir bitki örtüsüne
sahip, durgun ve s›¤ su birikintileriyle
kapl› çamurlu alan.
batarya
a. (bata’rya) ‹t.
1.
ask.
En küçük
topçu birli¤i.
2.
ask.
Bir savafl gemisin-
de yan yana dizilmifl borda toplar› ve
bunlar›n dizildi¤i güverte bölümü.
3.
Birçok ayg›ttan oluflan tak›m:
musluk
bataryas›.
bateri
a. Fr. müz.
Orkestrada vurmal› çalg›-
lar tak›m›.
baterist
a. Fr. müz.
Bateri çalan kifli.
bat›
a.
1.
Güneflin batt›¤› yön, gün bat›s›,
garp:
Bat›dan ya¤›fll› bir hava geliyor-
mufl.
2.
ön a.
Bu yönde kalan, bu yönle
ilgili:
Deprem, özellikle kasaban›n bat›
bölümünde büyük y›k›ma neden oldu.
3.
Avrupa ve Kuzey Amerika:
Teknoloji,
bize bat›dan gelmifltir.
4.
gökb.
ve
co¤.
Güneflin 21 martta ve 23 eylülde batt›¤›
nokta.
bat› bloku
a.
Bat› Avrupa ülkeleri ile Kuzey
Amerika ülkelerinin oluflturdu¤u siyasi
blok.
bat›c›l›k, -¤›
a.
Bat› yanl›s› olma durumu,
bat›n›n de¤erlerine ba¤l›l›k.
bat›k
a.
1.
Suya batm›fl (gemi):
Ege deni-
zinde bir bat›k daha bulundu.
2.
ön a.
Suya batm›fl, suyun alt›nda kalm›fl:
ba-
t›k kent.
3.
ön a.
Mal varl›¤›n› yitirmifl:
bat›k banka.
4.
ön a.
Geri alma olana¤›
kalmam›fl (para):
bat›k para.
bat›l
ön a. (ba:t›l) Ar.
1.
Gerçe¤e uymayan,
do¤ru ve hakl› olmayan.
2.
Temeli ol-
mayan, as›ls›z.
bat›l›
a.
ve
ön a.
1.
Bat› ülkeleri halklar›n-
dan olan kifli.
2.
ön a.
Bat› uygarl›¤›n›
benimsemifl olan, bat› uygarl›¤›na ilifl-
kin:
bat›l› düflünür.
bat›l›laflmak
(nsz.)
Bat› uygarl›¤›n›, bat›ya
özgü düflünce ve yaflam biçimini be-
nimsemek.
bat›l itikat, -d›
a. Ar.
Bofl inanç.
bat›n, -tn›
a. Ar. esk.
1.
Kar›n.
2.
mec.
Ku-
flak, nesil, göbek.
bat›rmak
(-i, -e)
1.
Bir s›v›n›n ya da yumu-
flak bir maddenin içine gömülmesine
neden olmak:
‹¤neyi koluma bat›rd›.
2.
Bir iflte sermayeyi, paray› yitirmek:
O
bankay› da bat›rd›lar.
3.
Kirletmek:
Gömle¤imi bat›rd›n›z.
4.
(-i)
Birini çe-
kifltirmek, kötülemek:
Arkadafl›n› yerin
dibine bat›rd›.
5.
Yok etmek:
Koca dük-
kân› iki günde bat›rd›.
Bat› Türkçesi
a. db.
O¤uzcaya dayanan ve
XIII. yüzy›ldan beri Hazar denizinin bat›-
s›nda yaflayan Türkler taraf›ndan kulla-
n›lan Türk dili.
batik, -¤i
a. (Malezya dilinden)
1.
Kumafl,
deri, k⤛t süsleme ve boyama yöntemi.
2.
Bu yöntemle boyanm›fl kumafl.
3.
ön
a.
Bu kumafltan yap›lm›fl (giysi):
batik
elbise.
batk›n
a.
ve
ön a.
Borçlar›n› ödeyemeyecek
duruma düflmüfl, iflas etmifl kifli; müf-
lis.
batk›nl›k, -¤›
a.
‹flas.
batma
a.
1.
Batmak eylemi.
2.
Çökme, y›-
k›lma, yok olma.
3.
gökb.
(Günefl, Ay,
y›ld›z için) Ufkun alt›na inmesi, ufukta
baflyazman
batma
100
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:58 Page 100
