‹kinci telgraf› menajerine yollad›:
“Bugünden bafllayarak harekete geçin. Çok müthifl bir nu-
marayla geliyorum. Buna ‘müthifl’ sözü bile yeterli olmayabi-
lir. Do¤ru söyledi¤ime inanabilirsiniz. Sirkte olsun, müzikhol-
de olsun, bizimki en baflta gelen numara olacak.”
Armando’yla Herbert’›n bulundu¤u bagaj salonuna, üstü
alt› kapal›, kenarlar› çubuklu, orta boy bir sand›k getirdiler.
Herbert’›n içine bir kuflku girmiflti; bir süre sonra, kuflkulan-
makta hakl› oldu¤unu anlad›.
Armando, sand›¤›n kapa¤›n› açarak Herbert’a yol göster-
di. Hayvan yerinden k›p›rdamay›nca tasmas›ndan çekti. Ku-
ca¤›na ald› ve sand›¤›n içine iterek soktu. Fakat Herbert, he-
men geri dönüp ç›kt›. Kuvvetle ön ayaklar›na dayanm›flt›. Ar-
mando’nun kaybedecek zaman› yoktu. H›zla Herbert’›n ön
ayaklar›na vurdu. Ac›dan direncini kaybeden Herbert, kendi-
ni sand›¤›n içinde buldu.
Sand›¤›n demir kap›s› üstüne kapanm›flt›.
S›k›ca kilitlenen sand›k, baflka eflyalarla birlikte bir kam-
yona yüklendi. Biraz sonra hareket ettiler. Herbert hapishane-
sinde ancak ayakta durabiliyordu. Sand›k Herbert’a göre çok
küçüktü. Burnu kap›ya dayanm›fl, s›rt› da tavana de¤miflti.
Sand›k, sonunda bir trenin yük vagonuna yüklendi. Chicago
(fiikago)’da Herbert’›n sand›¤› karanl›k vagondan ç›kar›ld›.
Yine bir kamyona yüklendi. Gürültülü yollar› aflt›ktan sonra
do¤uya giden büyük yola sapt›lar.
109
