Herbert’› kulübesine yerlefltirdikten sonra Gabriel’le efli
Memphis’deki bir akrabalar›n› görmeye gittiler. Gabriel, hay-
vanlar›n› yard›mc›lar›ndan birine b›rakm›flt›. Adam onlar›n ye-
me¤ini ve suyunu verecekti.
Gabriel’lerin gittikleri akflam, adam birkaç kadeh içmeye
gitti¤i barda birisiyle kavgaya tutufltu. Sonunda bir güzel da-
yak yiyip hastahanelik oldu. Hayvanlar birkaç gün, yiyeceksiz
ve susuz kald›lar. Öbür köpekler havlay›p ulurken Herbert ye-
rinden bile k›m›ldam›yordu.
Fakat susuzluk dayan›l›r gibi de¤ildi. Herbert’›n dili kuru-
du, atefli yükseldi. Rüyalar görmeye bafllad›: Kendini küçü-
cük bir köpek olarak görüyordu. Kardefli Flush’la genifl bal-
konda oynuyorlard›. Sonra ormanlar›n içinde geziyorlar, de-
niz kenar›na iniyorlar, y›rt›c› hayvanlar› seyrediyorlard›. Daha
sonra Kaptan Bennet’la Stewart’ta yolculuk yaparken gördü
kendini. Sonunda sevgili Bob ve Coco’yla beraber oldu.
Gabriel’in küfür eden sesiyle uyand›.
– Hayvanlar›m mahvolmufl, diyordu Gabriel. Bafl›ma gel-
medik bir bu kalm›flt›.
Efli de söyleniyordu:
– Ben sana kaç kez, o adam›n pis bir sarhofl oldu¤unu
söyledim. E¤er bana bir parçac›k inansayd›n...
– fiimdi tart›flma zaman› de¤il. Sonra konufluruz... Acele
etmemiz gerek.
Sonra en yak›n çeflmeye giderek kovalar› doldurdu. Kulü-
141
