Seyirciler gülüflmeye bafllam›fllard›. Birden ortal›kta bü-
yük bir flamata olmufltu. Dirk’le Lilly Bell’in sesleri duyulmu-
yordu. Herbert’sa hiçbir fleye ald›rmaks›z›n flark›s›na devam
ediyordu. Gabriel önce flafl›rm›flt›, sonra kendini toparlad›.
Elindeki sopayla Herbert’a h›zla vurdu. Bayan Davis kocas›n-
dan daha sertti.
– K›r flu mendeburun kafas›n›. Gebert gitsin, diyordu. Her
fleyi berbat etti.
Gabriel’le Herbert aras›nda kavga bafllam›flt›. Herbert,
kendine vurdurmak istemiyordu. Dirk’le Lilly de oyunlar›na
devam edemedikleri için arka tarafa geldiler. Salonda seyirci-
ler birbirlerine giriyorlard›. Herkes perdenin arkas›ndaki köpe-
¤i istiyordu.
Gabriel kendisini kaybecek kadar sinirlenmiflti. Öbür kö-
peklerin numaras›n› zorlukla yapt›rd›.
Gösteriler bitince halk yuhalay›p ›sl›k çalarak barakadan
ç›kt›.
Herkes ç›k›p gittikten sonra gösterisi yar›m kalan Dirk,
Gabriel’in üstüne yürüdü.
– Senin dünyadan haberin yok, diye ba¤›rd›. Köpek e¤it-
mek nerede, sen nerede? fiimdi hesaplaflma zaman› geldi...
Gabriel’in ona ald›rd›¤› yoktu. Elindeki sopayla Herbert’›
koval›yordu. Herbert’sa yard›mc›lardan birinin arkas›na giz-
lenmiflti. Bacaklar› titriyordu. Hâlsizdi.
– Ortaya ç›k kahraman! diye hayk›rd›, Gabriel. Ortaya ç›k
145
