– Ben de onu istiyorum kaptan, dedi Bob. Biz bu konuda
hiç anlaflamayaca¤›z galiba. fiimdi as›l sahibi benim.
– Sen yüz elli dolar› bir köpek için az m› buluyorsun? Bu
bir servettir...
– Ama Pureson, tek bafl›na kaç köpek eder? Elinizi vicda-
n›n›za koyun kaptan, bu hayvan az fley mi biliyor? Bir oyunu
yüz dolar eder yaln›zca... fiark› söyleyip say› saymas›n› da
ö¤rendi üstelik. Benim onu nas›l ele geçirdi¤im önemli de¤il.
Ben ona çok emek verdim. Benimle beraberken çok fley ka-
zand›. Çal›nm›fl olsa bile, art›k yar› yar›ya benim mal›m say›-
l›r. Onu satmak biraz da kendimi satmak olmaz m›?
– Yüz yetmifl befl dolar... Son sözüm...
– Hay›r kaptan, bofl yere ›srar etmeyin; bu ifl olmayacak.
Kaptana dönüp gitmekten baflka yapacak bir fley kalma-
m›flt›.
Sa¤l›k kontrolünden sonra, Omnia’n›n mallar› Sidney lima-
n›na boflalt›l›yordu. Uzakta demirleyen bir ‹ngiliz savafl gemi-
sinden ayr›lan bir motor, Omnia’ya yanaflt›. Genç bir deniz su-
bay› çevik bir hareketle gemiye atlad›. Kaptan Arthur’u selâm-
lad›. Bir iki sözle ziyaretinin nedenini aç›klad›. Süvarisi bulun-
du¤u ‹ngiliz kruvazörü Markis, Kaledon’a u¤ram›flt›. Kaptan
Bennet, Markis’in kaptan›na, kaybolan köpe¤inden söz etmifl
ve Omnia’n›n adadan hareket etti¤i akflam, hayvan›n yok ol-
du¤unu söylemiflti. Herbert’›n yanl›fll›kla Omnia’ya bindi¤ini
düflünüyordu. Süvari, Kaptan Arthur’dan bilgi rica ediyordu.
44
