lardaki suyu doldurup boflalt›yor. Böylece, gemi dal›yor
ya da su yüzüne ç›k›yor.
– Buradan nas›l kurtulaca¤›z? diye sordu Ned.
– fiimdilik beklemekten baflka elimizden bir fley gel-
mez, diye yan›t verdim.
– Ne! Beklemek mi? Bir baflka gemiye daha vurup
delmesini mi bekleyece¤iz?
– Kaptan Nemo, Moravia ve Scotia’ya kazayla çarp-
t›klar›n› söyledi.
Biz böyle konuflurken, odan›n duvarlar›ndan biri
aç›ld›. Bir an, sular›n içeriye dolaca¤›n› sand›k. Fakat
arada cam vard›. Su, bir ›fl›kla ayd›nlat›lm›flt›. Çeflit çe-
flit yarat›klar görünüyordu.
Üç saat boyunca, görebilece¤imi hayal bile edeme-
di¤im, bu deniz alt› dünyas›n› seyrettik. Her çeflit bal›k
cam›n önünden geçiyordu.
Birden duvardaki sürgülü pencere kapand› ve okya-
nus görüntüsü kayboldu. Ned ve Conseil az sonra ka-
maralar›na gittiler, ben de odama döndüm.
* * *
Ertesi gün 9 Kas›md›. Zaman›m›z› Kaptan Nemo’
nun koleksiyonunu incelemek, duvardaki pencere aç›l-
d›kça okyanusun derinliklerini seyretmekle geçiriyorduk.
Daha sonraki günler de benzer flekilde geçti. Böylece,
iki ay su gibi ak›p gitti.
Önceleri do¤u-kuzeydo¤u yönünde Crespo (Krespo)
Adas›’na do¤ru gitmifltik. Oradan Pasifik’in ortalar›na
25
