SENATÖR DE ‹NSAN
Senatör Bird (Bört), flöminedeki ateflin, odadaki eflyalara vuran
›fl›lt›lar› içinde, eflinin yeni ördü¤ü terlikleri giymeye çal›fl›yordu. Bu
arada efli bir yandan çocuklarla u¤rafl›rken bir yandan da masan›n
haz›rlanmas›yla u¤rafl›yordu. ‹flleri kolaylafl›p çay demlenince ka-
d›n, senatöre sordu:
– Bugün Senato’da neler oldu, anlatsana?
Eflinin ilgisine flafl›ran Senatör:
– Oy verdik can›m, dedi. Kentucky’den kaçan kölelere yard›m›
yasaklayan bir yasa ç›kar›ld›. Gözü dönmüfl köle tüccarlar›, Ken-
tucky’li yurttafllar›m›z› b›kt›rd›lar. Bu nedenle devlet olarak bir fley-
ler yapmak gerekti.
– Bu ç›kard›¤›n›z yasa, o durumdaki insanlar› bar›nd›r›p giye-
cek ve yiyecek bir fleyler vermemizi yasakl›yor mu?
– ‹yi de, bu dediklerin yap›l›rsa yard›m edilmifl olunur, biliyorsun.
– John (Can), yoksa sen de böyle bir yasay› yerinde bulup ka-
bul oyu mu verdin?
– Elbette dersem, bana ne yapars›n güzelim?
– Utan›lacak bir fley, derim. ‹nsanl›¤›n yüz karas› bir yasa bu.
Ben böyle bir yasay› ilk uygun zamanda çi¤neyece¤im. Yani art›k,
yaflamlar› ac›yla geçen bu insanlara yatacak yer ve yiyecek veril-
meyecek ha!... Ne kadar insanl›k d›fl› bir durum bu.
– Kar›c›¤›m, senin bu güzel duygular›n› anl›yorum, ama duygu-
lar›m›z› akl›m›zla kontrol etmek zorunday›z. Toplumun ç›karlar› için
25
