ANANIN ÇEKT‹KLER‹
Elisa, oradan ayr›l›p giderken, mutlu günlerinin geçti¤i bu yerle-
ri bir daha göremeyece¤ini düflünüyordu. Bafl›ndaki dertler yüzün-
den kendisini çok yaln›z duyumsuyordu. Buna karfl›n, kuca¤›ndaki
yavrusuyla yoluna devam ediyordu. Çocu¤unu kaybetme korkusu,
bütün duygular›n önüne geçmiflti flimdi.
Çocuk, kuca¤›nda uyuyakalm›flt› bile. Kad›n, durmadan dinlen-
meden h›zla yürüyordu. Gün ›fl›rken ana yola varm›flt› art›k. Bu yo-
lu biraz biliyordu. Bu yolun ötesindeki ›rma¤› geçerek kurtulmay›
düflünüyordu. Yoldan gelip geçenlerin dikkatini çekmemek için, ço-
cu¤u uyand›r›p yan›nda yürütmeye bafllad›. Yan›na ald›¤› elmalar›
yuvarlay›p çocu¤un onlar› yakalamas›ndan oluflan oyunun yard›-
m›yla, uzun bir yolu k›sa zamanda tehlikesizce aflt›lar.
K›sa bir ara verip çocu¤a çörek yedirdikten sonra, yollar›na de-
vam ettiler. Art›k onlar› tan›yanlara rastlama olas›l›¤› azd›. Kendisi
de, çocu¤u da öbürlerinden daha aç›k tenli olduklar› için, pek göze
çarpm›yorlard›. Ö¤leden sonra biraz dinlenmek ve bir fleyler yemek
amac›yla bir çiftlik evinde mola verdiler. Yafll› çiftçi kad›n, arkadafl›-
na gitti¤ini söyleyen bu kad›n› fazla soruflturmadan dinledi.
Günefl batmadan Ohio k›y›s›nda bir köye ulaflt›lar. Onlar› özgür-
lükten ay›ran ›rmak, önlerinde kabarm›fl, ak›p duruyordu. Yak›ndaki
küçük hana ulaflt›klar›nda, aflç› kad›n akflam yeme¤i haz›rl›yordu.
21
