242
I
• ›c›¤›n› c›c›¤›n› ç›karmak:
1.
Bir fleyin elden geçirilmemifl hiçbir yerini b›rakma-
mak.
Radyonun ›c›¤›n› c›c›¤›n› ç›kard›n, b›rak art›k.
2.
Bir konuyu en küçük ayr›nt›s›na kadar incelemek.
Gezegenler konusunun ›c›¤›n› c›c›¤›n› ç›kard›k.
• ›c›¤›n› c›c›¤›n› sormak:
Bir kimsenin soyunu, iflini, huyunu ya da bir fleyi en kü-
çük ayr›nt›s›na kadar ö¤renmek için sormak.
Bu adam da flimdi ›c›¤›n› c›c›¤›n› sorar.
• ›k›n›p s›k›nmak:
Bir ifl yapabilmek, bir fley ortaya ç›karmak için kendini
çok zorlamak.
Problemi çözebilmek için ›k›n›p s›k›n›yordu.
• ›s›t›p ›s›t›p önüne koymak:
Daha önce geçmifl bir konuyu, bir olay›, bir ifli, ileri sü-
rülmüfl bir düflünceyi yeniymifl gibi ikide bir anlatmak.
fiunu ›s›t›p ›s›t›p önümüze koymaktan vazgeç.
• ›ska geçmek:
1.
At›fllarda hedefi tutturamamak.
Iska geçince, tavflan kaç›p kurtuldu.
2.
Üzerinde durmamak, önem vermemek.
Sorular›m›z› ›ska geçti nedense.
Deyimler/238-258 21/07/2010 21:02 Page 242
