egzersiz
a. Fr.
1.
Al›flt›rma.
2.
‹dman.
egzotik
ön a. Fr.
Uzak ülkelere özgü olan, o
ülkelerden esintiler tafl›yan; yabanc›l:
egzotik koku.
egzoz
a. ‹ng.
1.
‹çten yanmal› motorlarda
yak›t›n yanmas›yla oluflan gaz ve bu ga-
z›n boflalt›lmas›.
2.
Bu gaz›n boflalt›lma-
s›n› sa¤layan düzenek.
e¤e (I)
a. anat.
Arkadan omurgaya, önden
de gö¤üs kemi¤ine eklenen uzun, yass›
ve e¤ri kemiklerden her biri.
e¤e (II)
a.
Tahta, metal vb. parçalar› yont-
maya, düzgünlefltirmeye, parlatmaya ve
keskinlefltirmeye yarayan uzun ve ensiz
çelik araç.
e¤elemek
(-i)
Tahta, metal vb. parçalar›
e¤e ile yontmak, düzgünlefltirmek, par-
latmak, keskinlefltirmek.
e¤er
ba¤. (e’¤er) Far.
fiart tümcesinin ba-
fl›na getirilerek flart› güçlendirir, flayet:
E¤er çevremizi korursak daha sa¤l›kl›
yaflar›z.
e¤ik
ön a.
1.
Yatay ya da dikey bir çizgi ya
da düzlemle aç› oluflturabilecek biçimde
olan, meyilli.
2.
E¤ilmifl, bükülmüfl:
Ba-
fl› öne e¤ik bir biçimde duruyordu.
3.
a.
mat.
Dik ya da paralel olmayan do¤ru.
e¤iklik, -¤i
a.
E¤ik olma durumu, e¤im,
meyil.
e¤ilim
a.
Bir kimseyi, bir fleyi yapmaya yö-
nelten içsel istek; meyil.
e¤ilmek
(nsz.)
1.
Belirli bir yönle aç› olufl-
turacak durum almak:
F›rt›nada a¤açlar
yere kadar e¤iliyordu.
2.
(insan için)
Vücudun belden yukar›s›n› az ya da çok
öne do¤ru bükmek.
3.
mec.
Bir gücün
ya da bir kiflinin bask›s›n›, egemenli¤ini,
üstünlü¤ünü kabul etmek:
Aç susuz
günler geçirdi, ama hiçbir zaman e¤il-
medi.
4.
(-e) mec.
Bir iflin, istenilen so-
nuca ulaflt›rmas› için üzerinde durmak:
Çocuklar›n›z›n sorunlar›na da e¤ilin.
e¤im
a.
1.
E¤ilmifl olma durumu.
2.
Yatay
düzleme göre e¤ik olan bir fleyin duru-
mu, e¤iklik, meyil.
e¤imli
ön a.
1.
E¤imi olan, meyilli.
2.
mec.
Bir fleye karfl› güçlü bir e¤ilim duyan,
meyilli:
Sporcu olmaya e¤imli bir ço-
cuktu.
e¤imölçer
a.
Bir yüzeyin, bir yolun yatay
düzleme oranla e¤imini ölçen ayg›t; kli-
nometre.
e¤in
a.
Arka, s›rt.
e¤irmek
(-i)
Yün, pamuk, keten gibi mad-
deleri i¤ ya da iplik e¤irme makinelerin-
de bükerek iplik durumuna getirmek.
e¤irmen
a.
‹¤.
e¤itbilim
a.
E¤itim bilimi, pedagoji.
e¤itici
ön a.
1.
E¤itsel ifllevi olan, e¤itime
yönelik:
e¤itici bir yay›n.
2.
a.
Çocuk
e¤itimiyle u¤raflan kifli, mürebbi, mü-
rebbiye.
3.
a.
Hayvanlar› e¤itmekle u¤-
raflan kifli:
köpek e¤iticisi.
e¤itim
a.
1.
Kiflinin yeteneklerini gelifltir-
mesini ve yaflama etkin biçimde kat›l-
mas›n› sa¤layacak bilgi ve becerilerle
donatmay› amaçlayan etkinliklerin tü-
mü; terbiye.
2.
Bir kiflinin belirli bir
alanda yetifltirilme ve gelifltirilmesi:
mü-
zik e¤itimi.
e¤itim bilimi
a.
1.
E¤itim ve ö¤retim etkin-
liklerini kurallara ba¤layan bilim kolu,
pedagoji.
2.
Ö¤retmenlik mesle¤i için
gerekli bilgi ve becerileri kazand›ran bi-
lim dal›, pedagoji.
e¤itimci
a.
E¤itim alan›nda uzmanlaflm›fl
kifli, pedagog.
e¤itmek
(-i)
Bireylerin fiziksel, moral ve
düflünsel geliflmeleri üzerine etki ederek
önceden belirlenmifl amaçlar do¤rultu-
sunda onlar› bilgi ve becerilerle donat-
mak, onlara uygun davran›fl biçimleri
kazand›rmak; terbiye etmek.
2.
(hayvan
için) Kendisinden istenilen davran›fllar›
yapabilecek biçimde yetifltirmek.
e¤itmen
a.
E¤itim ifliyle u¤raflan kifli.
e¤itsel
ön a.
E¤itimle ilgili.
e¤lemek
(-i)
Durdurmak, avutmak, oyala-
mak:
Ben dönene kadar çocu¤u biraz
e¤le.
egzersiz
e¤lemek
234
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 234
