elbise
elektroskop
238
elbise
a. Ar.
Giysi.
elbiselik, -¤i
ön a
ve
a.
Giysi yap›lmaya
uygun (kumafl).
elçi
a.
1.
Bir devleti baflka bir devlet kat›n-
da temsil eden kifli, sefir.
2.
Bir uzlaflma
sa¤lamak ya da bir ifli çözümlemek için
bir taraf›n di¤er tarafa gönderdi¤i kifli,
arac›.
3.
Peygamber, yalvaç, resul.
elçilik, -¤i
a.
1.
Elçi olma durumu.
2.
Elçi-
nin görevi ya da makam›, sefirlik, sefa-
ret.
3.
Elçinin görev yapt›¤› bina, sefa-
ret.
elde
a. mat.
Bir çarpma ya da toplama ifl-
leminde bir sonraki s›ran›n rakam›na
eklenecek say›.
el de¤irmeni
a.
El gücüyle çal›flt›r›lan ve
kahve, baharat gibi fleyleri ö¤ütmeye
yarayan küçük de¤irmen.
elden düflme
a.
ve
ön a.
Baflkas› taraf›ndan
kullan›ld›ktan sonra sahibinden ucuza
al›nan eflya.
eldiven
a.
D›fl etkilerden korumak amac›y-
la ele giyilen kumafl, deri ya da kauçuk-
tan yap›lm›fl el giysisi.
elebafl›, -y›
a.
1.
Oyunda arkadafllar›na
önderlik eden çocuk.
2.
Kötü, olumsuz
ifl ya da hareketlerde önder olan kifli.
ele¤imsa¤ma
a. O.T.
Gök kufla¤›.
elek, -¤i
a.
Taneli ya da toz durumunda bu-
lunan fleyleri yabanc› maddelerden
ay›klamaya ya da incesini kabas›ndan
ay›rmaya yarayan, tahta bir kasnak ve
tek tarafa gerilmifl gözenekli tel, k›l, bez
vb. ile yap›lm›fl araç.
elektrik, -¤i
a. Fr. fiz.
1.
Maddenin, elekt-
ron, pozitron, proton gibi temel parça-
c›klar›n›n hareketiyle ortaya ç›kan bir
enerji türü:
Farkl› cins elektrikle yüklü iki
cisim birbirini çeker.
2.
Bu enerjinin
günlük yaflamda kullan›lan biçimi:
elektrik kesintisi.
3.
Bu enerjiden elde
edilen ayd›nlatma kayna¤›:
Elektri¤i
söndür.
4.
Elektrik olaylar›n› inceleyen
fizik kolu.
5.
ön a.
Elektrikle iflleyen:
elektrik süpürgesi.
elektriklemek
(-i) fiz.
Üzerinde elektrik gü-
cü bulunmayan bir iletkene, elektrikli
baflka bir iletkeni dokundurarak ya da
yaklaflt›rarak elektrik gücü vermek:
Plastik bir tükenmez kalemi yünlü ku-
mafla sürttü¤ümüzde elektriklenir.
elektriklenmek
(nsz.)
1.
Elektrik enerjisiy-
le yüklü duruma gelmek.
2.
mec.
Sinir-
li ve gergin bir duruma gelmek:
Toplan-
t›daki konuflmac›lar birden elektriklendi.
elektrikli
ön a.
1.
Elektrik enerjisiyle yüklü
olan, elektri¤i olan, elektrikle iflleyen.
2.
mec.
Sinirli ve gergin bir duruma gel-
mifl olan:
Toplant›da elektrikli bir hava
vard›.
elektrolit
a. Fr. fiz.
Elektrik ak›m›n›n etki-
siyle ayr›flabilen çözelti ya da eriyik du-
rumundaki madde.
elektroliz
a. Fr. kim.
ve
fiz.
Çözelti ya da
eriyik durumunda bulunan maddelerin
elektrik ak›m› etkisiyle kimyasal olarak
ayr›flmas›.
elektromanyetik
ön a. Fr. fiz.
Elektroman-
yetizma ile ilgili olan.
elektromanyetik dalgalar
ç. a. fiz.
Yay›lan
elektrik alan› ile manyetik alan dalgalar›.
elektromanyetizma
a. Fr. fiz.
Elektriklenme
ile m›knat›slanman›n karfl›l›kl› olarak et-
kilenmelerinden ortaya ç›kan olaylar›n
bütünü.
elektrometre
a. Fr. fiz.
Elektrikle kullan›lan
çeflitli ölçü aletleri.
elektrom›knat›s
a. Fr.+Ar. fiz.
Demir bir çe-
kirdek ve onun üzerine sar›lm›fl bobin-
lerden elektrik ak›m› geçirildi¤inde
manyetik alan oluflturan düzenek.
elektromotor
ön a. Fr. fiz.
1.
Mekanik ya da
kimyasal bir etki sonucu elektrik üreten
(düzenek, ayg›t).
2.
a.
Elektrik enerjisini
mekanik enerjiye çeviren ayg›t.
elektron
a. Fr. fiz.
ve
kim.
Eksi (negatif)
elektrik atomu.
elektronik
a. Fr. fiz.
Elektrik iletimi olaylar›-
n› inceleyen bilim dal›.
elektroskop, -bu
a. Fr. fiz.
Bir cismin elekt-
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 238
