durumda olandan” anlam›nda kullan›l›r:
Çetin gibisinden baflka ne beklenebilir
ki!
2.
be.
Bir eylemden sonra geldi¤in-
de o eylemin benzeri bir durumu anla-
t›r:
Sat›n alacakm›fl gibisinden fiyat›n›
sordu.
gider
a.
Bir ifl için harcanan paran›n tümü,
harcama, masraf:
Bu y›l giderlerimiz
çok artt›.
giderayak
be.
Gitmek üzereyken, gitme
an›nda:
Bu, giderayak konuflulacak bir
konu de¤il.
giderek
be. (gide’rek)
Yavafl yavafl, derece
derece, gittikçe:
‹flimiz giderek gelifli-
yor.
giderici
ön a
Yok eden, gideren:
Leke gide-
rici bir madde ar›yorum.
gidermek
(-i, -den)
Ortadan kald›rmak, yok
etmek:
Açl›¤›m› giderdim.
gidi
a.
1.
fiaka yollu söylenen ç›k›flma,
azarlama sözü:
Seni gidi seni!
2.
Geç-
miflteki bir fleye duyulan özlem ve iste-
¤i belirtir:
Hey gidi günler hey!
gidici
a.
1.
Gitmek üzere olan.
2.
mec.
Öl-
mek üzere olan.
gidifl
a.
1.
Gitmek eylemi.
2.
Gitme biçimi,
tempo:
Bu gidiflle akflama zor var›r›z.
3.
Tutum, davran›fl biçimi:
Bu gidiflle oku-
lu zor bitirirsin.
gidifl o gidifl
bir yerden
ayr›lan kiflinin bir daha dönmedi¤ini an-
lat›r.
gidiflat
a. (gidifla:t) T.+Ar.
1.
Olaylar›n du-
rumu, ifllerin geliflme biçimi.
2.
Tutum,
davran›fl, durum:
Onun gidiflat› iyi de-
¤il.
gidon
a. Fr.
Bisikletin ön maflas› üzerine ta-
k›lm›fl, iki elle kulan›lan yön de¤ifltirme
arac›.
gine
be. hlk.
Yine, gene.
girdap, -b›
a. (girda:p) Far.
1.
co¤.
Anafor,
burgaç.
2.
mec.
Tehlikeli, zor ve kötü
durum.
girdi
a. tic.
Bir üretimde gerekli olan para,
ham madde, ifl gücü, enerji, gereç vb.
etmenlerin tümü.
girgin
ön a.
Herkesle çabucak yak›nl›k ku-
rarak iflini yürütebilen.
girinti
a.
Düz bir yüzeyde bulunan içerlek
bölüm.
girifl
a.
1.
Girmek eylemi ya da biçimi.
2.
Bir yap›da geçifli sa¤layan bölüm, ant-
re.
3.
Girifl ücreti.
4.
Bir eserde geliflme
bölümüne haz›rl›k yapmay› sa¤layan
bölüm.
5.
ed.
Bir eserin konusunu tan›-
tarak kolay kavranmas›n› sa¤layan, ön
sözden sonra yer alan bölüm.
giriflim
a.
Üretim etkinlikleri yapmak için
bir ifle, bir eyleme giriflme; teflebbüs.
giriflimci
a.
Üretim etkinli¤i için bir ifle kal-
k›flan kifli, müteflebbis.
giriflken
ön a.
Baflkalar›yla kolayca iliflki
kurabilen, bir ifle hiç çekinmeden gire-
bilen.
giriflmek
(-e)
1.
Bir ifle, bir fleye bafllamak
için haz›rl›k yapmak, teflebbüs etmek.
2.
mec.
Dövüflmeye bafllamak.
girifl ücreti
a.
Bir gösteri salonuna, bir
stadyuma vb. bir yere girebilmek için
ödenen ücret.
girmek
(-e)
1.
D›flar›dan içeriye geçmek:
Bahçeden geçip eve girdi.
2.
S›¤mak:
Kitaplar›n tümü çantama girmiyor.
3.
Kat›lmak, yer almak:
O da bizim derne-
¤e girdi.
4.
(ordu için) Almak, ele geçir-
mek, fethetmek:
Ordumuz sonunda ‹z-
mir’e girdi.
5.
(a¤r›, sanc›) Bafllamak,
saplanmak:
Bafl›ma a¤r› girdi.
6.
De¤i-
flime u¤ramak, yeni bir duruma geç-
mek, dönüflmek:
Sen yine havalara gir-
din.
7.
Eriflmek, ulaflmak:
On alt› yafl›na
girdi.
8.
Giriflmek, bafllamak:
Konuya
bir türlü giremedi.
9.
Bir fleye iliflkin ol-
mak:
Bu ifl polisin görev alan›na giriyor.
10.
Benimsenmek, yerleflmek:
Yabanc›
sözcükler günlük hayat›m›za iyice girdi.
gifle
a. Fr.
Sinema, tiyatro, istasyon, iskele,
stadyum vb. yerlerin girifl kap›lar›nda
para ya da bilet al›n›p verilen küçük
pencere biçiminde yer.
gitar
a. Fr.
Parmakla ya da penayla çal›nan,
gider
gitar
277
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 277
