san ve vahfli hayvanlarla dövüflen kifli.
glikoz
a. Fr. kim.
Özellikle üzüm suyunda
bulunan; karbon, hidrojen ve oksijen-
den oluflan fleker; üzüm flekeri.
gliserin
a. Fr. kim.
Ya¤l› maddelerden sa-
bunlaflt›ma yöntemiyle ç›kar›lan, renk-
siz ve flurup k›vam›nda s›v›.
global, -li
a. (l ince okunur) Fr.
1.
Toplam,
toptan.
2.
Küresel.
globalleflmek
(nsz.)
Küreselleflmek.
gocuk, -¤u
a. Bulg.
1.
Tek parça hayvan
postundan yap›lan ceket.
2.
‹çi kürk,
pelüfl vb.den yap›lan kal›n ceket.
gocunmak
(nsz., -den)
Bir sözden, bir dav-
ran›fltan al›nmak, gücenmek:
Sözlerim-
den gocunmamal›s›n.
gofret
a. Fr.
Üzeri petek biçiminde, ince ve
gevrek hamur katlar›ndan oluflan bir yi-
yecek.
gol, -lü
a. Fr. sp.
Futbol, hentbol, su topu,
hokey gibi tak›m oyunlar›nda topun ka-
leye sokulmas›yla kazan›lan say›.
golf, -fü
a. Fr. sp.
Çimenlerle kapl› büyük
bir alanda, ufak bir topu sopalar yard›-
m›yla birbirini izleyen 18 deli¤e en az
vuruflla sokmay› amaçlayan bir oyun.
golf pantolon
a.
Paçalar› dizin alt›nda bü-
zülmüfl, bol kesimli spor pantolon.
golfstrim
a. ‹ng.
Atlas Okyanusu’nun kuzey
bölümünde, Bat› Avrupa’n›n iklimini yu-
muflatan s›cak su ak›nt›s›.
gonca
a. Far.
Henüz aç›lmam›fl ya da aç›l-
maya yeni bafllam›fl çiçek.
gondol, -lü
a. Fr.
K›ç taraftaki tek kürekle
yönetilen, alt› düz, uzun ve iki bafl› yu-
kar›ya k›vr›k Venedik kay›¤›.
gonk, -gu
a. (Malezya dilinden)
1.
müz.
Keçe ya da kösele kapl› bir tokmakla
vurularak titreflmesi sa¤lanan yuvarlak
ve metal bir levhadan oluflan vurmal›
çalg›.
2.
sp.
Boks karfl›laflmalar›nda ra-
undun bafllang›c›n› ve bitimini bildiren
ses verici araç.
3.
Baz› duvar saatlerin-
de zaman› bildiren zil düzene¤i.
goril
a. Fr. hayb.
Afrika’n›n ekvator bölge-
sindeki ormanlarda yaflayan, yaprak ve
meyvelerle beslenen, insan›ms›lar›n en
güçlüsü ve en irisi.
gotik
ön a. Fr.
Gotlarla ilgili.
gotik harfler
ç. a.
XII. yy.dan XV. yy.a kadar
el yazmas› kitaplar›n ço¤alt›lmas›nda
kullan›lan köfleli yaz› biçimi.
Gotlar
öz. a. tar.
Orta Ça¤da Orta Avru-
pa’da yaflam›fl bir ulus.
göbek, -¤i
a.
1.
Karn›n ortas›nda bulunan
çukurluk.
2.
Ya¤ ba¤layarak fliflmanla-
m›fl kar›n:
Göbe¤i çok büyütmüflsün.
3.
anat.
Dölütte, üzerinde göbek kordonu-
nun ba¤l› oldu¤u delik.
4.
Bir yerin orta
k›sm›:
flehrin göbe¤i.
5.
Baz› sebze ve
meyvelerin iç k›sm›:
marulun göbe¤i.
6.
Kuflak, nesil:
Üç göbek önce Balkanlar-
dan buraya gelmifliz.
7.
Trafi¤in h›z›n›
azaltmak için bir kavfla¤›n ortas›na ya-
p›lan çember ya da üçgen biçimindeki
ada.
8.
Kilit gövdesiyle kapak aras›nda,
anahtar›n hareketini kilit diline ileten
parça.
göbek ad›
a.
Yeni do¤an çocu¤un göbe¤i
kesilirken konulan ad.
göbeklenmek
(nsz.)
1.
Karn› ya¤ ba¤lay›p
fliflmanlamak.
2.
(marul, lahana vb.
için) Yapraklar› büyüyüp iyice s›klafl-
mak.
göç
a.
1.
Bireylerin ya da topluluklar›n da-
ha uygun yaflam koflullar› bulacaklar›
yerlere gitmesi.
2.
Bir evden baflka bir
eve tafl›nma.
3.
hayb.
Baz› hayvan top-
luluklar›n›n iklim, besin, üreme gibi ne-
denlerle çevre de¤ifltirmesi.
göç etmek
baflka bir yere gidip yerleflmek, göç-
mek.
göçebe
ön a.
ve
a.
1.
Çeflitli koflullara gö-
re yer de¤ifltiren, yerleflik yaflam sür-
meyen (kifli, topluluk).
2.
hayb.
Mev-
simlere göre yer de¤ifltiren.
göçer
ön a.
Göçebe.
göçertmek
(-i)
Bir fleyin çökmesine, bozul-
mas›na yol açmak.
göçmek
(-e)
1.
Yerleflmek amac›yla mahal-
glikoz
göçmek
279
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 279
