seslenme sözü.
gün bat›m›
a.
Günefl’in bat›fl›, gurup.
gün bat›s›
a.
Bat›.
günbegün
be. T.+Far.+T.
Günden güne:
S›-
cakl›k günbegün art›yor.
günberi
a. gökb.
Dünya’n›n Günefl’e en ya-
k›n bulundu¤u nokta.
günce
a. ed.
Kiflinin yaflam›yla ilgili olarak
günü gününe tuttu¤u yaz›lar ya da bu
yaz›lar› içeren eser, günlük.
güncel
ön a.
Günün konusu olan, bugünkü
(haber, olay vb.); aktüel:
Ekonomide en
güncel sorun nedir?
güncelleflmek
(nsz.)
Güncel duruma gel-
mek.
güncellik, -¤i
a.
Güncel olma durumu, ak-
tüalite.
gündelik, -¤i
ön a.
ve
a.
1.
Günlük, her
günkü:
Gündelik ifllerle u¤rafl›yorum.
2.
Her gün ç›kan ya da yay›mlanan:
gündelik gazete.
3.
a.
Bir günlük çal›fl-
ma karfl›l›¤› ya da gün hesab›yla öde-
nen para, yevmiye:
Gündelik al›yorum.
gündem
a.
Meclis, kongre gibi toplant›lar-
da görüflülerek karara ba¤lanacak ko-
nular›n bütünü:
Bugünkü gündemimi-
zin son maddesi, trafik.
gündeme al-
mak
bir konuyu toplant› gündemindeki
maddelerin aras›na sokmak.
gündem d›fl›
a.
Toplant› gündeminde yer
almayan.
gün do¤usu
a.
1.
Do¤u.
2.
Do¤udan esen
rüzgâr.
gün dönümü
a.
Gece ile gündüzün eflit ol-
du¤u gün.
gündüz
a.
1.
Günün sabahtan akflama ka-
dar süren ayd›nl›k bölümü.
2.
be.
Gü-
nün bu saatlerinde, günün bu bölü-
münde:
Gece çal›fl›p gündüz uyuyo-
rum.
gündüzcü
a.
1.
Gündüz çal›flan kifli.
2.
Gündüz ö¤renim gören ö¤renci.
gündüz gözüyle
be.
Gündüz vakti, gün ›fl›-
¤›nda.
gündüzün
be.
Gündüz vaktinde.
günebakan
a. bitb.
Ayçiçe¤i.
günefl
a.
1.
gökb.
(büyük G ile) Çevresinde
gezegenler dolanan, onlara ›s› ve ›fl›k
veren y›ld›z.
2.
Bu gök cisminin yayd›¤›
›s› ve ›fl›k:
“Günefl girmeyen eve doktor
girer.”
-Atasözü.
günefl banyosu
a.
Günefl alt›nda kalarak
vücudu günefllendirme.
günefllenmek
(nsz.)
Günefl alt›nda kalarak
günefl ›fl›nlar›ndan yararlanmak.
güneflli
ön a.
1.
Günefl ›fl›nlar›n› alan:
gü-
neflli yer.
2.
(hava için) Bulutsuz, aç›k.
günefllik, -¤i
a.
1.
Günefl ›fl›nlar›n› engelle-
mekte kullan›lan her türlü gereç.
2.
Si-
perlik.
3.
Günlük günefllik.
günefl saati
a.
Bir düzlem ortas›na dikili-
mifl çubu¤un gölgesi yard›m›yla zama-
n› gösteren araç.
günefl sistemi
a. gökb.
Günefl ile gezegen-
lerin oluflturdu¤u bütün.
günefl takvimi
a. gökb.
Günefl’in görünür-
deki günlük ve y›ll›k hareketleri temel
al›narak haz›rlanan takvim.
günefl tutulmas›
a. gökb.
Ay’›n Dünya ile
Günefl aras›na girmesiyle Günefl’in yer-
yüzünden kararm›fl gibi görünmesi ola-
y›.
günefl y›l›
a. gökb.
Günefl’in görünürdeki
y›ll›k hareketleri temel al›narak tan›mla-
nan y›l.
güney
a.
1.
Dört ana yönden biri (Solunu
do¤uya, sa¤›n› bat›ya veren kiflinin tam
karfl›s›na düfler.).
2.
ön a.
Güneyle ilgi-
li, güneyde olan.
güneybat›
a.
Güneyle bat› aras›nda kalan
ara yön.
güneydo¤u
a.
Güneyle do¤u aras›nda ka-
lan ara yön.
güneyli
a.
ve
ön a.
1.
Güney bölgelerinden
olan kifli ya da topluluk.
2.
Türkiye’nin
güney illerinden olan kifli.
günlü
ön a.
Tarihli:
12.04.2005 günlü yaz›-
n›z› ald›m.
günlük, -¤ü
ön a.
1.
O günle ilgili, o gün-
kü:
günlük süt.
2.
Üzerinden belirtilen
gün bat›m›
günlük
289
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 289
