yöresel a¤›z özelliklerinin bütününü
kapsayan ve halk kültürünü yans›tan
konuflma.
halk edebiyat›
a.
Halk ozanlar›n›n ya da ad›
belli olmayan kiflilerin yaratt›klar› fliir,
destan, öykü gibi edebiyat türlerinin ge-
nel ad›.
halkevi
a.
Halk›n kültürel gereksinimleri
karfl›lamak amac›yla edebiyat, güzel sa-
natlar, gösteri ve spor gibi çeflitli etkin-
liklerde bulunan halka aç›k kurulufl.
halk müzi¤i
a.
Kuflaktan kufla¤a aktar›lan,
halk›n ortak mal› olan geleneksel müzik
türü.
halk oylamas›
a.
Yurttafllar›n, toplumsal
ya da siyasal bir konuda, olumlu ya da
olumsuz görüfllerini belirlemek için
baflvurulan oylama; referandum.
halk oyunlar›
a.
Günlük yaflamla ilgili baz›
olaylara, do¤adan gelen zararlara ya da
yararlara, bir gelene¤e ba¤l› olarak
oluflturulan, e¤lence amaçl› ya da bir
tür tören olarak oynanan oyunlar; folk-
lor.
halk ozan›
a. ed.
Halk içinde genellikle us-
ta ç›rak iliflkisiyle yetiflen, saz eflli¤inde
deyifl söyleyen, sözlü fliir gelene¤ine
ba¤l› ozan; âfl›k, saz flairi.
hallaç, -c›
a. Ar.
Yatak ya da yorgan yap›-
m›nda kullan›lan pamu¤u ya da yünü
bir yay ve tokmakla kabartan kifli.
halletmek
(-i) (ha’lletmek) Ar.+T.
Bir güç-
lü¤ü, bir sorunu gidermek, çözmek, yo-
luna koymak:
Bozulan muslu¤u hallet-
tim.
hallice
ön a. (halli’ce)
Benzerlerinden daha
iyi durumda olan.
hallolmak
(nsz.) (ha’llolmak) Ar.+T.
Çö-
zümlenmek, sonuçlanmak.
hâlsiz
ön a.
Bitkin.
halt
a. Ar. tkz.
Uygun görülmeyen, be¤enil-
meyen söz ve davran›fl. halt etmek uy-
gun görülmeyen, be¤enilmeyen bir söz
ya da davran›flta bulunmak:
Yine ne halt
ettin de anneni k›zd›rd›n?
halter
a. (l ince okunur) Fr. sp.
1.
Bar de-
nilen bir çubu¤un ucuna tak›l›p ç›kar›la-
bilen yuvarlak metal a¤›rl›klardan olu-
flan alet.
2.
Bu aleti iki elle kald›r›labile-
cek en büyük a¤›rl›¤› kald›rmay› amaç-
layan spor dal›.
halterci
a. (l ince okunur)
Halter sporuyla
u¤raflan kifli.
ham
ön a. Far.
1.
(meyve için) Henüz ol-
gunlaflmam›fl.
2.
‹fllenmemifl (madde):
ham petrol.
3.
(vücut için) ‹dmans›z.
hamak, -¤›
a. (Karaib dilinden)
‹ki direk ya
da a¤aç aras›na gerilerek içine yat›lan
ve sallanabilen a¤dan ya da bezden ya-
p›lm›fl yatak.
hamal
a. Ar.
Ücret karfl›l›¤› yük tafl›yarak
geçinen kifli, tafl›y›c›.
hamall›k, -¤›m
a.
1.
Hamal›n yapt›¤› ifl.
2.
Hamala, yapt›¤› iflin karfl›l›¤› olarak
ödenen para.
3.
mec.
Bir fleyi gereksiz
yere tafl›ma, yan›nda bulundurma.
4.
mec.
Belle¤i gereksiz bilgilerle doldur-
ma.
hamam
a. Ar.
Y›kan›lan, banyo yap›lan yer.
hamam böce¤i
a. hayb.
Hamam böce¤igil-
lerden, özellikle evlerde görülen parlak
kahverengi bir böcek.
hamarat
ön a. Ar.
Ev ifllerinde çal›flkan ve
becerikli (kad›n).
hamburger
a. Alm.
(Hamburg flehrinin
ad›ndan) Özel bir ekmekle ortas›na ko-
nulan yuvarlak bir köfteden oluflan yi-
yecek.
hamdolsun
ünl. Ar.+T.
“Tanr›’ya flükürler
olsun.” anlam›nda kullan›lan bir söz.
hamile
ön a. ve a. (ha:mile) Ar.
Gebe.
hamlamak
(nsz.)
Uzun süre hareket etme-
mek ve idman yapmamak nedeniyle gü-
cü ve çevikli¤i azalmak.
hamle
a. Ar.
1.
At›l›m.
2.
Sald›r›.
3.
Sat-
ranç ve damada tafl sürme ifli.
ham madde
a.
Bir ürün oluflturmak için
gerekli olan ifllenmemifl madde:
Benzi-
nin ham maddesi nedir?
hamsi
a. hayb.
Hamsigillerden, s›cak ve
halk edebiyat›
hamsi
297
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 297
